Graeg zou 'k't nog êên kêêr wille hööre
Op zóó 'n wèrme zeumeraevend, zonger wind:
Dat klaegende, weenioewdege, wat mistege geluud
Wêêrvan je êêrst droeveg woordt, mar dan wêêr blieje.
De stropielekkers van Zaamslag
(foto kees Fraanje).
*In het typische kindschap van Ouddorp op het voormalige eiland Goeree ligt nog een groot aantal
zgn. haogten, zandwallen, ooit daar opgeworpen in het laatste kwart van de 19e en de eerste helft
van de 20e eeuw als gevolg van het afgraven van de akkers, met het doel dichter bij het
grondwaterpeil te komen. In het volgende nummer van Nehalennia kunt u er meer over lezen.
Pau Heerschap, dialect Ouddorp
BIJNAMEN
Ieder dorp of stadje in Zeeland heeft wel een bijnaam. In
een reeks over de bijnamen komen we in het vervolg uit met
een verhaaltje over die bijnaam. Als eerste nemen we
Zaamslag, waar op het Plein (de Markt) sedert enige jaren
een prachtig standbeeld van stropielekkers staat. Wil je nu
dat jouw woonplaats ook eens in de kijker komt te staan,
dan ontvangen we graag een verhaal. Voor een afbeelding
zorgen we zelf wel.
Stropielekkers
Vroeher wier t'r stropie hebruukt. Op je brood in in de kerremelkse pap, en in 'stropievet. Das was
voe vee mens'n bienao 't êênigste broodbeleg da ze aode'n. Stropievet 's zondags, in deu de weeke
stropievet op je bróód. Dus ieder ao wè 'n stropiekanne. Noe weund'n d'r op Zaomslag (in de ronde
rienk) 'n kruujenier, in die z'n achteruut kwam uut in êên van de straotjes. Dao waoren op 'n dag
wa vaot'n mie stropie helost en dao was dir'êêne bie mie 'n lek.
Dao drupt'n de stropie op de straote. 'n Man, die voobiehieng, zag da en die proof daor 's van en
waorachtig, da was stropie. In die liep zóó rnao weg over de straote. Da was toch zonde. Dien man
naar 'uus om de stropiekanne in 'n lepel, in die schept'n de stropie bestoliengs in *n kanne. Maon
z'n vrouwe 'aod 't a teeg'n de buure verteld in die kwam ook 's kiek'n. Dao waor'n d'r op d'n duur
a 'êêl wa bezig om 'udder kanne te vull'n, sommigste mie 'n lepel, sommigste mie 'udder viengers,
die ze dan af entoe lekker aflekt'n. En zodoende is Zaomslag an z'n bienaom Stropielekkers
gekomm'n. En dao waor'n we nog gróóts op ook, wan as 't feest was op 't durp, dan zong'n me, as
w'achter de meziek host'n: 'In da we stropielkkers ziencla will'n we weet'n.
Zaomslag wier dan ook 't Stropiedurp genoemd.
(Herdruk van mw. M. J. van Leeuwen-Hamelink, eerder verschenen in Nehalennia afl. 80, winter
1990, blz. 38.)
54
