kol, da waos gien probleem, want die draaiden ij twie kieren rond zijnen als. Dan zijnen overjas, die sleepten over de grond in zijn anden kon tij nie uit zijn mouwen steken. Zijn schoenen waoren vaneigens uuk veel te gruut, maor daor staken ze papier in tegen 't slippen. Maor allij ij waos angezield in van zijn moedere kreeg tij onderd franc mee. IJ vertrok te voete van den Polder naor Zelzate staose. Vandaor mee Kamieleken, da was den tram, naor Gent Sint Pieterstaose in dan mee den directen sneltrein naor Brussele. In Brussele waos da zuu een drukte in mijn peetsen wist nie naor welke kant ij moest. IJ kwam daor nen plisieman tegen en ij vroeg: 'Menier waor ester ier ieverans een exposiese veur biesten. Dienen plissieman begon een heule rotte in 't Frans af te steken in peetsen verstond daor niets van, maor zei tij deêe kik net of de kik da begrepen. Peetsen weer: 'Menier es da gruut?'. In keunde daor eten kuupen. Toen begon dienen plisieman in 't Vlaams. Ja vriend, da keunde daor wel, maor tes daor wel diere. Ge zoe beter ier in een restaurant eten. Peetsen schot em daor een restaurant binnen in alle mensen keken naor em in zeien tegen elkaor, dienen zijn vaodere es gruuter geweest dan em azuu te zien. Ge kun da zien an zijnen oed in zijnen overjas. IJ angde zijnen overjas an den kapstok, waarbij dan die onderste knopen op den grond kwamen. IJ bestelde een goe maol eten. Toen dat tij klaor waos mee eten vrog tij: 'Wa des mijn schuld?' Dienen ober zei 'Drei franc in alf zonder mij. Jamaor zei peetsen Ou moe kik daor nie bij en. IJ wilden gaon betaolen, maor ij at gienen franc mier in zijn zakken zitten. IJ voelden al zijn zakken af, maor daor zat niets mier in. IJ docht da es natuurlijk gestolen mee die drukte ier in Brussel in ij atter uuk niets van gevoeld. IJ zei tegen dienen gast, 'k zalle sebiet wel betaolen, want ij probeerden iets te verzinnen. Toen gingen der een paor mensen weg in peetsen probeerde mee weg te gaon, maor dienen gargon at em in den gaoten in ij schoot em gelijk naor peetsen in zei in 't Frans monsieur excusez, vous avez oublié de payer. Peetsen verstond da nie, maor ij docht da zal wel over da betaolen gaon. IJ zei 'k en gien centen mier, ze zijn gestolen. Toen kon dienen gar^on ieniens vlaams in zei tij dan moe gij ier iets laoten b.v. ou orloge. Peetsen zei 'k zalle mijn broek ier wel laoten. zijnen overjas waos toch gruut genoeg. Op de plee dee tij zijn broek uit in kneupten zijnen overjas vanonder aon mallekaor. Gien mens die da zag, dat tij gien broek an oud. Huul den dag liep tij in Brussel, maor ij ad nog gien kenijn of oeder gezien, 't waos zuu druk. 't Liep tegen den avond in 't waos moeilijk om een slaopplaotse te vinden. IJ stapte daor een otel binnen mee 5 sterren. Gelijk kwam ter 4 man perseniel bij em staon. Ij zei: Geef mij den schuunsten kaomere die ter est. Da kan nie zeien ze, want die es gereserveerd veur den Baron. Baron of gienen baron, ik zijn veel mier dan een baronneken. 't Waos ter eigenlijk uit zonder da tij der irg in out. Wa ek nou weer gezeid, doch tij bij zijn eigen. Maor ij kreeg dienen kaomere. Nen knecht mee van die witte wanten an brocht em naor boven. Gelukkig kon niemand zien dat tij gien broek an out. Daor angde daor ligt te branden boven da bedde, da at tij nog nooit gezien. IJ at van zijn leven nog nooit mee licht an geslaopen. Ij probeerde da uit te blaozen, maor da ging nie, dus kruup tij in zijn bedde. IJ docht, oe kome kik ier uit, zonder centen in zonder broek. Iniens kreeg tij nen goêen inval. Ja af en toe kon peetsen van die goee ideeen krijgen in tees waos weer ienen. IJ sprong uit zijn bedde in dauwde op da belleken dat ter stond Gelijk mee twee man van 't perseniel op zijne kaomere in ze spraken huul beleefd: 'Monsieur qu'es qu'il-y-a?. Peetsen zeit keskielja, keskielja des ier wel wa danders dan keskielja. Roep den gruuten baos der maor iens bij. 70

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2006 | | pagina 72