VAN DE ZÊÊUWSE DIALECTVERÊNIGIENG
VAN DE REDACTIECOMMISSIE
Schreven we in de vorige uitgave nog dat er te weinig dialectkopij van Midden-Zeeland binnen
komt, nu is er een verhaaltje over een groen fietsje dat jaren geleden werd gebruikt in Ritthem. Één
van de vertelsters van de zeer actieve vertelkring in Midden-Zeeland is Corry Arendse en zij schreef
het. Jan Platteeuw schreef al in de vorige aflevering een verhaal over zijn belevenissen in het Land
van Axel. Nu gaat hij nogmaals met ons op stap, nu naar Sas van Gent. Truus Kindt schreef een
verhaal speciaal voor een vertelavond. Afgelopen winter stond ze achter de microfoon in Hoek.
Haar verhaal speelt zich af in Brussel, maar het is geschreven in het dialect van de grensstreek, dus
het gebied van Sas van Gent naar Clinge. (Sommige mensen vragen zich af of dat nog wel bij de
Zeeuwse dialecten behoort. Wij menen van wel, want het dialect is ook opgenomen in het Zeeuws
Woordenboek. Vandaar ee?) Veel ruimte is er altijd beschikbaar voor de antwoording van de
vragenlijsten. Er zijn nog altijd een trouwe schare mensen die deze lijsten invullen. Soms in een
groepje bij mekaar. Dat is gezellig, je kan dan over de vragen en de antwoorden discussiëren.
Gerard Heerebout heeft ook de vragenlijsten bestudeerd, maar de vragen riepen meer vragen dan
antwoorden op. Het gevolg was, dat hij er een stukje over schreef, dat we met plezier hier
afdrukken.
VERENIGINGSNIEUWS
In de laatste vergaderingen is er veel gesproken over de vragen: Wat willen we eigenlijk met onze
vereniging? En op welke manier dragen we dat uit? Eerst even over de eerste vraag. In onze
doelstelling staat dat we het dialect willen bevorderen. Dat doen we natuurlijk door allerlei
publicaties op de markt te laten brengen. Maar dialect is allereerst een gesproken taal. Daarom
praten we op onze vergaderingen in onze streektaal. Als we bij Omroep Zeeland komen, dan praten
we in ons 'moerstaal'. Heel veel mensen zijn geneigd om bij het zien van een microfoon in ons
ABN te gaan vertellen. Dat doen wij als bestuursleden zeker niet. Dat was niet zo vanzelfsprekend.
Helemaal niet. Jaren geleden vertelde prof. dr. J. Taeldeman uit Gent eens, dat hij bij het zien van
een microfoon reflexmatig de standaardtaal gebruikte. En eerlijk gezegd, dat deden we toch
allemaal? Maar er is iets veranderd. Nadat onze Commissaris Van Gelder kwam vertellen dat we
trots moesten zijn op ons erfgoed en ook op dialect dus, ging er toch bij veel mensen een knopje
om. Niet alleen trots zijn op de Zeeuwse luchten, Michiel de Ruyter en de Zeeuwse stranden, ook
'öövaerdig' zijn op je dialect, op de verscheidenheid aan dialecten in Zeeland en op Goeree-
Overflakkee.
En als Elsa van Hermon dan op zaterdagmorgen zegt dat zeventig of tachtig procent van alle
Zeeuwen nog het Zeeuws gebruikt, dan moet dat ook hoorbaar zijn in de andere programma's van
Omroep Zeeland. Niet alleen bij de presentatoren, maar ook bij de mensen die reageren. En daar is
gelegenheid genoeg voor. Tijdens interviews en reactieprogramma's. Ja, zo nu en dan horen we uit
Oosterland, Zierikzee, Hulst of Goes mensen in hun eigen dialect hun woordje doen. Soms in 'plat'
sappig dialect en zeg nu eerlijk, dat klinkt ons als leden van de dialectvereniging toch als muziek in
de oren. En hoor je dan wel eens als reactie: Kunt u dat in het ABN zeggen? Of: We hebben het niet
begrepen? Helemaal niet. Dus beste mensen, leden van onze vereniging: praat ook voor de radio in
dialect. Geeft niks, 't is even wennen. Dat wel. Maar op deze manier bent u bezig om het Zeeuws
onder de Zeeuwen te brengen. Heel veel mensen genieten ervan. Net als van die mooie Zeeuwse
luchten. Over de tweede vraag kunnen we kort zijn. We brengen het Zeeuws onder de mensen. Dat
moeten andere mensen niet voor ons doen, dat doen we zelf op een heel natuurlijke manier. Zöas
ons da as kind elêêrd bin, ee
58
