2006 is't jaer van't circus. Een stuitje eleë wazze oanze huus in de tuun an 't spelen twint a ik dit verhaal an 't schrieven was, en most ik komme kieke omda ze een circusvoorstelling goenge geve. De jongsten was de circusdirecteur en vertelden da d'r een beer op een balie zou lope, da d'r een jaguar van de glijbaan of zou gae en wat a de zeehond zou doë wist 'n nie precies, mè dat zou'k vaneigens wè zië. As klap op de vuurpiele zou de olifant trampolinesprienge. 't Wier 'n prachtige voorstelling, waèr a'k vee om most lache. Ok in dit verhaal spele huus de hoofdrol. Hoewel a d'r best wat diengen waer gebeurd bin, è'k ök vee zelf bedocht. In ieder geval è'k oale naemen zelf verzonne. 't Kan best weze da julder mensen mie die naemen kenne, want ik ekoze voe Bevelandse naemen, mè zoas a ze dat in films zegge: oalle geliekenisse mie bestaende personen berust puur op toeval. Circus Omo Dit verhaal speel z'n eigen óf begun jaeren vuuftig. Bie oans op de durpen was d'r nog gin televisie en speelgoed was d'r ök nie zovee. De huus speelden dikkels buüten of 'ielpe mee op 't land of in 't 'uusouwen. D'r gebeurden nie zo vee op de durpen, mè soms was d'r iets biezonders te doën in de koekestad. Zo ók in de zummer van 1951A weken oa de huus op schole 't er over: Circus Toni Boltini kwam naè Goes. In de krante stoeng da 't een groot circus was mie olifanten, paerden, wilde beêsten, acrobaten, jongleurs en clowns. Wat zoue ze daè graag naè toe gae. Mè in die eeste jaeren nae d'n oorlog was 't nog dikkels aermoe troef, en kon d'r gin geld óf voe een ritje naè Goes, laèt stae voe een kaartje voe 't circus. Mè de broers Pier en Dies van 't Westende uüt Eintjeszand oa d'r wat op evonde: ze maèkten gewoon zelf een circus. Da van 'eel zo'n durp net ulder dat moste bedienke was nie zo vremd, want de gebroeders van 't Westende stoenge d'r om bekend da ze de meest gekke streken uüt'aelden, dus wirrom dan gin circus! Voader oa ulder verteld da d'r vroeger wè 's een circus stoeng op de weie van van Damme. Vee wist 'n daè nie mi van, allenig da de meeste huus daè dan naè toe mochte. Mè wat a ze daè te ziën krege was 'n kwiet. Laeter was d'r ok wè 's een circus ewist op 't durp, mè daè was 'n toen a te groot voe ewist. De broers goenge 's goed naedienke wat a d'r in ulder circus most komme. Sjaak, uldere jongere broer, kon op z'n annen staë, dus die kon de rol van acrobaat wè op z'n neme. En wilde beesten wazze d'r genoegt: ze oa koeien, kippen, duüven, kemienen en 'n 'ond. Wat a die moste doë dat zoue ze laeter wè bedienke. Dan zoue ze ok nog an uldere ouwere broer Ko kunne vraege om poppenkast te spelen, want dat dee 'n wè vaker mie de poppen van Tine. Ze oa ok wè 's ehore da d'r bie een circus biezondere mensen te ziën wazze: een vent die a vee op een aap leek, de groste en kleinste mens van de waereld en een vrouwe mie een baerd. Misschien konne ze bie Tine d'r 'aer ofknippe en dat an d'r kinne plakkeMè dan maekten ze 't nog a vee van d'r neuze. "Jammergenoegt leef opoe Kee nie mi" zei Dies. Pier wist geliek wat a 'n bedoelden. A je een snottekoker oa dan zei opoe Kee oaltied: "ik za m'n neusdoek 's lange" en dan kelfden ze je neuze of. Me dan kon je ok oaltied goed in d'r gezicht kieke en zag je da ze een bitje een snorre oa. "Ik zië 't a glad voe me Dies", zei Pier "Komt dat zien, komt dat zien. De vrouw met de snorre. Komt dat zien, komt dat zien!" Zelf zoue ze natuurlijk as directeur de boel an mekoare proate en d'r favoriete truc laete zië. Pier kon naemelijk z'n oorlelletje in z'n ore stoppe en dat bleef dan gewoon zo zitte. Dat was natuurlijk vee zeldzaemer as een boerewuüfje mie een snorre. 36

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2006 | | pagina 38