Ons oudste lid was inmiddels gearriveerd en werd alsnog hartelijk welkom geheten.
In het volgende programmaonderdeel nam Joop van den Bremen ons mee door de wereld van
dialect en muziek. Hij, als niet-Zeeuw in 1967 naar Zeeland gekomen, woont hier nog steeds. Hij
kan levendig vertellen over hoe het zo gekomen is. Hij had het over de streektaalparadox: de
streektaal sterft uit en de streektaal leeft op.
De oorzaak van het verdwijnen kan gezocht worden in: communicatie, en status/onderwijs.
Een van de oorzaken van het opleven sprak mij als Yesenaer erg aan: iets watje mist wil je hebben,
of zoals ze op Yese zeggen: 'Mo'k ok aèn'. Verder werd de globalisering genoemd.
De uitleg werd omlijst met muziek en zang: Engel Reinhoudt met: "heef mien mè Zêêuws'.
Waarom Zeeuws zingen? Omdat we verder van huis gingen. Eerst zongen vele zangers in het
Engels, waarna sommigen overgingen tot het maken van Zeeuwse versjes bij speciale gelegenheden
(uit een geintje of bij 't carnaval). Een bandje van Bennie Hek en de Houdoes bracht: 'Agge morgen
veur main veurdeur stoat'
Vroeger werd er nauwelijks in dialect gezongen. In Kruiningen maakte Bei Cok al vroeg
meezingers als: 'Want me bin Zêêuwen van top toet têên, plezier en leute is nummer êên'.
In de jaren vijftig kwamen de bands Normaal en Rowen Haeze op. Zij werden bij een breed publiek
populair. De streektaalzang zat in de lift.
Engel Reinhoudt zong vervolgens: 'Daè komt de muziek!' Hij gaf ook nog een stemadvies. Ik ben
van plan om dit naast me neer te leggen. Bovendien stem ik uit principe op een vrouw.
Wat is muziek? Muziek is communiceren, cultuur, identiteit en emotie. Dezelfde eigenschappen
gelden ook voor het dialect. De nostalgie kwam ook aan bod want, door
Bennie Hek en de Houdoes werden we getracteerd op 'Pannenkoek mee bruune suuker'.
Engel Reinhoudt kwam daarna met een actueel vers over de Joint Strike Fighter.
In het land werden in de afgelopen jaren diverse festivals georganiseerd waar het dialect van de
streek centraal stond. Als voorbeelden noemde Joop 'de Brabantse dialectendag', 'Tsjoch', in
Friesland (Drachten), 'de Nach van het Limburgse Leed' (lied) en 'plat op de plaanken'.
Met het liedje 'Vremd volk' heeft Engel op één van deze festivals een prijs gewonnen.
Artiesten, platenfirma's, fondsen en sponsoren zagen steeds meer brood in het dialect.
De provincie benoemde een streektaalconsulent en ook omroepen, zowel lokaal als regionaal,
gingen meer aandacht aan de streektalen besteden.
Bennie Hek en de Houdoes maakten en zongen een liedje: 'Proats voo(r) twêê' een ode aan Elsa
van Hermon. die een dialectenprogramma bij 'Omroep Zeeland' presenteert.
Met een Zeeuwse tango zweefden we vervolgens, samen met boer de Putter, over de Argentijnse
pampa's. Gracias! Ook gracias voor Joop van den Bremen, die een plezierig programma bood, dat
goed in elkaar zat en aangenaam werd onderbroken door liedjes en muziek. Jammer dat de tijd
beperkt was. Tijdens de lunch, waarbij we konden genieten van poskop, leverwoste, uutgebakken
spek en nog veel meer, werden afspraken gemaakt en vriendschapsbanden weer nauwer
aangetrokken.
Pau Heerschap liet ons 'op z'n Oudurps' genieten van een picknick met een halve weckfles peertjes
met champagnepils. We hoorden de opwarmende peertjes sissen en zagen het kacheltje ineenzijgen.
Piet Westhoeve voorzag dit alles met zijn pianomuziek van de nodige effecten.
Engel Reinhoudt zong voor ons een hoopvol lied: 'Het is nog nooit, nog nooit zo doenker 'ewist,
of het wier altied wè wee licht'.
Met 'Kantooi' gingen we met de fanfare mee, naar Thailand en naar Granada waar we de Samba
dansten. Vele bezoekers waren lid van de A.O.W.-club (altied onder weg). Henk Blom liet zich niet
naar buiten sturen, want 'atter noe iets is waer a'k een ekel an Mij werd duidelijk dat er met
deze mondige generatie geen loopje te nemen valt.
44
