in ie dee nog over z'n bêên wrieve. De kinders zaete mit ope mond naer de twï fehuren te kieken in Kee was nie minder versteld. Netuurlijk wier d'r dü de joengers glieke geluusterd naer de stemmen van de twi verklede maansen, want wie zou daer noe achter dien baerd in achter dat zwarte gezicht zitte? 't Was nie maklijk, nêênt, 't was zaalfs onmohelijk om dat te weten te kommen, want z'aode ulder stemmen goed verdraoid. Kee was 't êêste wi bie d'n tied. Ze draoide 'n stoel omme in zei: Misschien wil Sinterklaos gae zitte, want die is a op Ieeftied. Graeg, zei de Sint in liet z'n eihe overdreve zuchtend zakke. Dat was 'n Bruse reize, zeit'n. êmae van Spanje naer ier mit zö'n stommen knecht die a z'n eihe zö nöödig mot stóöte an 'n fietsje. De joengers lachte van de zenuwen êêl ard. ma z'aode wè twint op'emaarkt, dat Sint goed Schouws kon praete. Sinterklaos stierde noe Zwarte Piet naer de gank om de zak mit kedoos t'aelen in dat was netuurlijk zó spannend, je voelden't in je buuk. Ma de zak was nie nöödig, want de kedoos waere zö groot, dat ze d'r nie in konde. êst kwam 't pak vö Wirn, in Kee aelde ophelucht aesem toe dat 'r nie 'n sexboek uutkwam, want mit bure Lee wist je 't ma nooit. Ko danste in 't rond. toe dat 'n 't pepier van 't pak ofscheurde in ie mit 'n playstation in z'n anden stieng. Kees z'n step wier dü Piet naer binnen eschove in Kees gieng daodlijk rond de taefel steppe. In toe zei Sinterklaos: Noe è'k nog wat vö Kee. Ma toe t'n dat zei, verhat 'n mit 'n aore stemme te praeten in zö verraeide 'n z'n eihe. Kees in Wim stienge anêêns doodstille, ma Ko sprong naer d'eilihe baes toe in schreeuwde: Pao pao in ie trok zö ard an de baerd van Sinterklaos, dat 'n meer op z'n buuk ieng. In toe zette de Sint z'n mijter ma of in trok de baerd over z'n óöd. In Kee ao traenen in d'r oahen, ma ze was anêêns wi 'n kedee, want ze zei êêl beslist: Ik wille gin kedoo, jie bin zaalf a 't mooiste kedoo. Gin maans zag, dat Zwarte Piet êêl gauw wegliep. In wat 'r varder nog ezeid wierin wat 'r varder nog edae wierdat 'oort bie 't geheim van Sinterklaos. Henk Blom, dialect van Schouwen Ik zou zó graag een stiksje nog is over willen doen! Wor je 'n dagje ouwer, dienk je dikkels t'rug An d'in vroeger tied gebeurde diengen. Gepasseerde jaêren kommen wee verbie. Die zie je in je herinneriengen. Je werk, je maats, je ouwers kommen t'rug wee voe je gêêst Je schoolied. je vrie-aage en je trouwen. Geluk, mè ok ellende,die beleef je wee opnieuw. En toch bleefj je d'r steeds de mied in ouwen. Refrein: Ik zou zo graag een stiksje nog is over willen doen, En zo mè even Opnieuwe beleven. De móóiste öögenblikken uut d'n tied van toen, Die zou ik nog zè graag is over willen doen. êl vee mööie jaêren goengen d'r verbie, Mè ok ziekt' en tegenslag mie vlaêgen. Waêtersnööd en oorlog bleef oans nie bespaêrd. Di èn m'ok de last van motten draêgen. 58

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2006 | | pagina 60