VAN DE ZÊÊUWSE DIALECTVERÊNIGIENG
VAN DE REDACTIECOMMISSIE
Als we de kopij voor het winternummer van Nehalennia afronden, is het herfst. Om precies te zijn:
't is vandaag dierendag. Dan is het moeilijk voor te stellen, dat deze Nehalennia bij de lezers samen
zal worden bezorgd met een stapeltje Kerst- en nieuwjaarskaarten. En toch is dat zo. We zijn er
weer in geslaagd een groot aantal verhalen te publiceren. Uit Schouwen en Zeeuws-Vlaanderen,
maar ook een gedicht (eigenlijk een liedje) van Bei Cok uit Zuid-Beveland. Dr. Frans Debrabandere
uit Brugge is bezig met een onderzoek naar de dialectwoorden in Zeeland. Hij zit nog met wat
problemen en vraagt de aandacht van onze lezers voor een tiental woorden die hij ons doorgaf. Ook
staat er weer een verslag van de Dialectendag in deze aflevering. Misschien een aanmoediging om
volgende jaar deze dag bij te wonen.
Van verschillende kanten komen er enthousiaste reacties binnen in de geest van: het gaat goed met
Nehalennia. Ook op de Dialectendag in Kapelle ontvingen we aanmoedigingen om op deze weg
door te gaan. Een meneer zei: Ik laete da blad wè 'n week ofvuuve op taefel ligge, en dan blaeder
ik d'r 's in en lees een stikje. En dat is ook de bedoeling: een blad dat je (in dit geval) door de winter
helpt. En probeer dan ook eens de vragenlijst door te nemen. Voor veel van onze lezers moet dit
toch geen groot probleem zijn.
De redactiecommissie wenst alle leden een goede Kersttijd en het allerbeste voor het nieuwe jaar.
En voor nu: veel lees- en kijkplezier in deze wintereditie van Nehalennia.
VERENIGINGSNIEUWS
Dialectdag 2006
Op 21 oktober gingen we naar een jaarlijks terugkerend evenement dat op de derde zaterdag van
oktober gehouden wordt. Het bestuur zat prontjes geklêêd op 't podium. De voorzitter, Kees Martens,
begon de bijeenkomst met een wat vermoeide blik in zijn ogen. Hij was de avond tevoren nog laat
gebeld door ons oudste lid van 97 jaar, woonachtig in Doorn. Zij wilde graag naar de Dialectdag
komen. Zij was vroeger onderwijzeres in 'Öêdjeskerke'. Natuurlijk was ze welkom. Hoe meer zielen,
hoe meer vreugd. De voorzitter wilde deze mevrouw graag verwelkomen, maar ze was nog niet
aanwezig. De algemene vergadering werd verder vlot afgewerkt. Rinus Willemsen had nog een
mevrouw uit Schiedam gesproken die lag te 'koken' van de koorts in bed. Dit duurde volgens de
zegsvrouw meestal drie dagen. Rinus zei dat de vereniging hierop niet kon wachten en dat we gewoon
door zouden gaan. Zo was meteen het thema voor volgend jaar geboren: 'Dialect en Gezondheid'.
De in het afgelopen jaar overleden leden werden staande herdacht met een minuut stilte. Altijd weer
een indrukwekkend moment, vooral als er mensen bij zijn die je hebt gekend.
De penningmeester, geassisteerd door zijn vrouw, probeerde het dit jaar wel zéér zuinig aan te doen
door te weinig postzegels te plakken. Onze bozzeauwer ei 't vadder hoed edaèn, want ie mocht
bluven van Bas Öêle. Wè hieng de conterebusie mie twi euro ni boven.
Keurig op tijd werd dit onderdeel van de dag afgesloten.
Het woord was nu aan Veronique de Tier, die de 30ste Zeeuwse dialectdag opende.
Zij, taalwetenschapper, introduceerde Hans de Vos, wiskundige. Hans vertaalde het Bijbelboek Job
in het Zeeuws. Hij gaf het als titel: 'Erme Job'. Het moeilijkste woord om te vertalen was 'wijsheid'.
Hans besloot de vertaling van zijn moeder te gebruiken 'wiesdom'.
Leuk vond ik wel dat toen ik wat teksten vergeleek waar het woord 'wijsheid' in voorkwam, in Job
38:36 bijvoorbeeld, wijsheid was vertaald met 'voorlichtieng'. Een prachtig boekje!
43
