oagenblik immigrant zou weze en dan zou je ieselijke groate vraegtekens motte zette bie de
uutkomst van de enquete.
Kiek, dae geloave ik noe es net niks van. Noe bin me natuurlijk uuteindeluk aomaele immigranten,
ma zovee? Oe dienke julder dae noe over? Laet et mar es wete
Dat et vo buutendiekers misschien nie meevalt om zeeuws te praeten kan 'k m'n eige voorstelle.
Andersom valt et soms ok nie mee. 'k Herinnere me'n eige van de laegere schole Op n' ochend at
et flienk gesneeuwd 't Was glad en 'n jongetje kwam te laete. 'Zo, waar kom jij vandaan, Jo?, was
de vraeg van de meester. 'Meester, ik ben uitgesluierd' was het antwoord, daerbie het werkwoord
uusliere of uuslure letterlijk vertaelend.
Noe nog een voorbeeld van een stukje onbegrip bie 'n echten immigrant.
Op da durpje waer ak gebore bin wier nae de ramp uit giften 'n kleuterschole gebouwd. Die zou
worre geopend ofte wel in gebruuk genome en alle kinders en d'r ouwers waere d'r. Ok de
gemeenteraed en d'n domenie waere anwezig. Om de kennis van de wezelijke 'diengen des levens'
es te testen vroeg d'n domenie an de zeune van de burgemeester: 'Zo beste jongen, weet jij al welke
dieren er zoal in de ark van Noach gingen?'.
Noe was de ondervraegden kennelijk ierbie wat ingefluusterd, want zonder blikken of blozen zeiden
die: Jao domenie n'zeekakkaloebes en 'n maeneschieter! 'Wat zegt hij nou?' was de verbaesde
reactie van de plaetselijke herder en leraar.
Zo zie je mar. t is aomael nog nie zo eenvoudig.
De groeten!
Jaap Murre
IN GESPREK MET
Interview met Jacques Van Keymeulen
Waarom kom je toch steeds naar die vergaderingen in Zierikzee voor de Zeeuwsche Vereeniging?
Ik moet zeggen dat ik mij niet goed meer herinner wanneer ik voor het eerst in Zeeland heb
vergaderd als 'wetenschappelijk adviseur' voor de Vereeniging. Ongetwijfeld moet Rinus
Willemsen me dat ooit gevraagd hebben, en heb ik geen 'nee' gezegd. De provincie Zeeland
subsidieert nu al vele jaren het Woordenboek van de Vlaamse Dialecten (van de Vakgroep
Nederlands aan de Universiteit Gent) en ik heb steeds gevonden dat het WVD dan ook iets terug
moest doen. Dat was mijn eerste motivatie.
Zeeland is voor een Vlaming het buitenland en dus een beetje vakantie, zeker als men dan nog een
boot moet nemen om naar Walcheren te varen. Mijn eerste vergaderingen waren inderdaad in
Middelburg, in Huize 's Hertogenbosch (als ik me goed herinner) onder leiding van Hein Kluiver.
Ik heb daar dan de mooie stad Middelburg leren kennen. Daarna werd er vergaderd in Kapelle op
Zuid-Beveland bij Bas Oele, en daarna in Zierikzee bij Rie Rosmolen. De vergaderingen waren
altijd erg gezellig. Ondertussen was Pau Heerschap voorzitter van de wetenschappelijke commissie
geworden.
Naast het genieten van de mooie Zeeuwse vergezichten tijdens mijn autotochtje, de boottocht
(helaas verleden tijd) en de vriendelijkheid die ik van iedereen mocht ondervinden, is er natuurlijk
48
