Aflevering 157 najaar 2007 daer eit'n vö geleerd. Anpersant doe ze nie op je bost kloppe of op je rik, ma op 'n toetsenbord in ze zitte ma te gluren op 't schaarm van 'n computer. Dae staet netuurlijk op te lezen wat of ze motte vraehe. Nêê, de opleidienk van tehenwoordig is niks ml. D'r stae dan ok gereheld 'n borretje bie d'appeteek: 'Dokter is afwezig wegens bijscholing'. Noe, da's dan ok gin wonder. Dokters kunne somtieds wonderbaerlijk takties weze. D'r kwam 'n taemelijk dikke vrouwe- ik noeme gin naem- bie 'n dokter- ik noeme wT gin naem- in ze zei: Je mot 's nae mien rechterknie kieke, daer è'k toch zö'n piene an. Ie keek 's naer d'r in zei: Jao maans, die aore knie kom ok nog wè. Wat was dat maans beledigd! Vanuit restaurant 'Vis zoheeft men als vanaf de brug van een schip een fraai uitzicht op de buitenhaven van Stellendam Foto Teun Mierop 't Is a lank elee, dat Lee bie d'n dokter kwam. Noe was 't toch a 'n maeheren drêêp, ma zaalfs d'n dokter zei: Je ziet 'r ma schrêêpjes uut. Jao, zei Lee, vandaehe is 't wat in maarehe is 't niks. Je mot mien ma invalide verklaere, want ik m'n arte uut'espohe. Zö, zei d'n dokter, ei jie j'n arte uut'espohe? Dat is noga wat. Da's 'n gróót wonder, want jie kwek nog goed in je kan ok nog goed loape. Dust gae noe ma trug naer je waark in gae 's vroeher naer je nist. Nae d'n eten 'n stuitje j'n oahen verschiete is ok êêl goedDust Lee mit de pest in z'n lief wT naer z'n waark. Ma toe dat laeter de rekenienge kwam, dee 'n 't klepje van de kachel ope, zö'n Salamander weet je wè, in ie zei: Gooit 'n daer ma in, Neeltje. Kiek, dat waere nog 's tieden. Ma 't aolerbeste is toch zö min mohelijk bie d'n dokter te kommen. Dust je kan beter je lief bewaere as 'n rotten appel. Henk Blom

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2007 | | pagina 32