't Poverken*
Aflevering 157 najaar 2007
Jae, dien boer kon netuurluk nien aores in hie gaf dat tientje.
Die waerzager zei: 'Je mot daer in daer 'n kogel laete giete van oud zuiver
in ajje dan 's avus om un uur of kwart voor twaolf ergus gaet zitte op je erf,
dasse je 'n bijeest zien. Dan kan 't gebeurde dat je net voor dat dat
toaveren begint, je 'n bijeest ziet loape in de richtieng van je schuur. Daer
mojje dan op schiete mit die kogel van oud zuiver.'
In jawel, op 'n avund zattun daer in daer liep 'n soort kat of zo over de
wurft. In hie schiete. In hie hoarende nog dat dat bijeest scheeuwde. Dus
hie hattun geraekt. In wat zei mun opa?
'D'n angderen dag was Baekie ziek. Dus die mot de toaverheks geweest ha'.
In as kind vin je dat netuurlijk prachtig. Mar toe mun wat oudere wiere,
hadde m'n wel in de gaeten dat opa dat hijeele verhael uut zun duum
gezuge had.
E. C. de Fluit, Keukelum
Joa, k'ööre kik 'ou poverken, k'ööre kik 'ou wel,
gij keu toch dommenéren ih.
Past moa'goe'd'op, sebiet bost uit'ou vel.
'k Zitte kik 'ier op mijn gemaksken,
en gij vliegt d'alt moar hinsen twêêr
en zit gêên momènt op 'tzel'de taksken.
Zöö zien k'ou dansend deur de topkes van 't rijs'out goan,
Of ge stekkert 'ou noa' benejen
'as 'n verdroogd bladjen mee vleugelkes d'r oan.
Gij enne kik da's doaver 'n êêl verschil,
ik in de lommerte, lekker lui in 't gos,
en gij, klein kreukelken, 'ou d'ou gêên öögenblik stil.
Alt'moar triet, triet, triet van uut noa' jêr
en van d'n dêêjen mee ta stjèrtjen,
dan wêêr noar 'ou nistjen in de wjêr.
1st malgé nöódig om zöö wanteweverig te zijn?
Gij ken mij ommers toch a' lank genoegt,
gij zij toch zeker nie' bang nie' mêêr va' mijn?
0, wacht 's buurken, k'en 't in de goaten, k'dink da'k 't a'zien:
'ou vlugge jonge zijn uit uldere nist gekommen
n'n êêle rêêsem, 'k tel d'r bots 'n stik of tien.
Ed Steijns, uit: 'n Klutsken Roapelingen.
*winterkoninkje