M N STIKJE
Aflevering 159 voorjaar 2008
Linden heeft een uitgebreide inleiding geschreven. Verder is het boek
geïllustreerd met een tiental aquarellen vervaardigd door Jopie Minnaard
Verheijke. Deze zijn volledig op de inhoud afgestemd en in full colour
afgedrukt. Waèr a 't arte vol van is... is uitgegeven door Uitgeverij Het
Paard van Troje.
De presentatie van het eerste exemplaar zal op zondag 9 maart om 14.30
uur plaatsvinden in 't Kerkje van Ellesdiek. Dit eerste exemplaar zal dan
uitgereikt worden aan gedeputeerde Van Waveren. Verder zal die middag
het Hooglied in het Zuid-Bevelands worden voorgelezen, voorafgegaan door
een inleiding van Dr. Eeuwout van der Linden. Ook de illustraties zijn dan
via een powerpointpresentatie en in werkelijkheid te bekijken. Het duo D;
Capo zorgt voor de muzikale omlijsting.
Schriefwiezer
Onze Nederlandse taol liekt tegenwoordig wè ohere wiskunde hore. Ik
begriepe d'r soms niks mi van. Vö vee mensen is 't ouwe probleem van d<
d's en de t's a een kruus gebleve. Ze zun 't aoltied moeilijk bluve vinde:
veranderd of verandert, gebeurd of gebeurt. En noe ore m'n de leste jaeren
ook nog es tureluurs van aol die streepjes, 'dekjes' op letters, hoofdletter
en vreemde uutgangsvurmen, die a ze uut een ohen oed getoverd ebbe. Z;
komme d'r zelfs ni mi uut as ze moete zeie wirom ze dat gedaen ebbe! Je
moe naebie een gestoord mens weze om onze taol nog foutloos te kunne
schrieven. Zö'n hroöt Nederlands dictee bewiest, dat het gewoon een ran p
horen is. Alleen Belgen kunne 't nog een bitje. Dat moet ons toch an 't
dienken zette.
Bin ik even blie, da'k in 't Walchers schrieve. Ik oeve m'n eihen nie t'ouwen
an nieuwe spellingsregels. Di is een Zeeuwse schriefwiezer, mè die is eêl
algemeen en verandert nie iedere keer. Kiek mensen, de zunne stae öf
laohe, öf lééhe, öf lèhe. En ik bepaole zelf wè oe of dat op 't papier komt.
Zöas ik het zeie.. Da's 't hröte voordeel van aoles opschrieve zö ao je 't
zeit. Dat een ander 't dan nie aoltied even makkelijk leest, is een twide, m
ik dienke naebie aoltied, da'k foutloos schrieve. Soms moe'k bekenne, da
nie aoles consequent is, mè ik ebbe vö m'n eihen beslöte di hin punt mi
van te maeken. In de PZC bin'k pas een keer deu 't stof gehae omda'k toch
nie dudelijk genoeg schreef, mè vö mien bluuft het belangriekste, dao je
kan en wil leze..!
Schrieve, zö ao je 't zeit.... Het doe me dienke an de huus, die a de taol nog
nie zö goed machtig bin en bepaelde letters nie zö goed kunne zeie. Zö'n
taoltje opschrieve valt ëlemaele nie mee. Uut mien jeugd weet ik nog van
die zögenaemde 'gevleugelde' uutdrukkingen, die een kind, ongewild, ter
wereld gebrocht ao! Zö herinner ik m'n eihen de volgende fraaie volzin:
'Oos, doe de etel es van de achel, wan i moe aeseosjes ba'e' Dat zei een
joen, die a de 'k' nog nie goed kon zeie en 't ongeluk ao, da z'n zuster Koes
eêtte en dat'un graog kaeskosjes wou bakke. Kiek, zö lang as dat zö'n
mankement in de uutspraok mè tiedelijk is, kao je d'r nog om lache. Mè
ménig persoon ei aordig wat frustraties overhouwe an zö'n tiedelijk
gevecht mee de letters. Eêl wat bienaemen bin ook in die tied ontstae en e
raek ze nie zömè kwiet.
