62
Aflevering 159 voorjaar 2008
de zomer van 1930, welvaerend en kael uut. Dit ao 'k te danken an
poeiermelk uut een blikje, 't Eète 'Omnia' volgens m'n zuster: 'k most 'r wè
veel van spiee, mar ik kreeg toch genoeg binne.
Mien eêste 'erinnerienge is een deure mit een klein raempje. Dit
bouwonderdeel zit in m'n geheugen egrift. 't Wier vasteleid tiedens m'n
eeste gróte reize, vermoedelijk in de zomer van 1931. Mien moeder stamde
naemelijk uut een gezin mie negen kinders. De meeste broers van d'r ao d'r
geluk buuten Zeeland ezocht. Ze ao een vè dien tied goeie opleding op de
ambachtsschoole 'ehad en waere as tummerman of as messelaer
noodgedwonge uutezwermd.
Eên van d'r broers weunde in Rotterdam, de makkelijkst bereikbaere gró:e
stad vor ons enigszins S-vormige eiland in 't noorden van Zeeland. Je stapte
een paer 'onderd meter van 'uus in de stroomtram. Die sliengerde z'n eige
schommelend, rokend en fluitend van west naer oöst over 't eiland. Je most
dan in Ziepe op de boot nae Numansdurp. Nae zo'n tweê uren vaere, ok
meestal wee schommelend en mit de nódige rook en stoóm, mos je dan
opnieuw vö een paer uren de tram in.
Op 't station in de Roosenstraete kwam d'r een end'an de urendurende
RTM-reize en stapte je over op 't plaetselijke RET-vervoer: de Electrische
Tram in plekke van de ons zó bekende Stoomtram. Overdonderd deu de
drukte, de vele 'eren en mevrouwen, de Maesbruggen, 't Wit 'Uus en de
wienkels van de Nieuwen Binnenweg, kwame m'n bie 't uus van m'n oome
en tante.
B'aolve dat raempje in een alkoof van dat 'uus 'erinner 'k me 't knerpende
gepiep as de tram vlakbie ons tiedelijk verbluuf de bocht omgieng.
Zonnemaire
foto Pau Heerschap.)
Ok uut die periode is d'r nog een foto over'ebleve: bie m'n moeder op d'r
aerm in de dierentuum. Volgens overleveringen 'k daer ontiegelijk 'ebruld
toen een olifant in de buurte 'ard begon te trompetteren, 't Was binne, en
de olifanten krege net eten en als ze dan trompetterden klonk dat flienk
'ard.
