Aflevering 160 zomer 2008 49 bekieke. "Dan kei'je zien dat ie van de week pas binnengekomme is. "Ik wil een nieuwen", kloenk 't voor de zoevelste kêêr. 't Mannetje was intussen wanhopig genog om praes te kriege. In hie fluusterde: "Dat gaet minstes een week dure." "Of nóg langer", voegde de getaargde verkaoper, d'r eventjes genietend, an toe. "De kerstdaegen, eeh?" 't Mannetje wier nog wat kleiner. Daer gienge z'n mööie plannen. De rest van dit kouwe, lange weekend had ie achter dat mooie schaarm wille zitte, in plek van achter die breeje rik van heur. Ik had mit z'n te doen. Toen wiele naer de auto liepe, stoenge ze nog steeds voor de toonbank. Hie, mit een moedeloos geknakt hööd. Heur, fier rechtop, in nog steeds nééj schoddend. Corrie Huijer Corrie Huijer schrijft in het dialect van Ooltgensplaat op Goeree-Overflakkee. Ze schrijft nog niet zo lang in dialect, maar getuige het bovenstaande stukje gaat het haar goed af en ze heeft er inmiddels meer op de plank liggen. Haar stukjes kenmerken zich niet alleen door een beschrijving van een voor iedereen herkenbare situatie, maar ook door een behoorlijke dosis humor. We zullen nog meer van haar horen (lezen De kaai in Ooltgensplaat met het fraaie oude raadhuis uit 1616. Hierin was vroeger ook de waag foto Corrie Huijer).

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2008 | | pagina 51