Aflevering 160 zomer 2008 Je rook nae dat zoutige homige slik. Je eige wasse dee je netuurlek niejt. Nêê dat hoevende niejt. Je was ommers ai in 't waeter eweest. Pau Heerschap, dialect van Ouddorp A je 'n wens doet 't Is a vee jaeren elee, mae toch bin d'r nog wè ienkele die a n goëd ekend En wiën bedoële 'k noe? D'n outkapper, van 't groöte bos, die a aoltied mae liëp te brommen. Die stapten aoltied mie 't verkeêrde beên uut bëdde. En 't klienkt agauw onfersoënlik, mae je zou wè diëne te zeggen da t'n aoltied sjaggerienig was. A je n 's vroog: "Waèrom kiek je toch zo kwaed? Waèrom lop je zo te brommen, waèrom schop je zo fernienig tegen de steêntjes, waèrom geef je 't zo of tegen de guus, waèrom foeter je zo op je vroüwe?" dan zeïen die aoltied: "Omma ik nooit 's kriege wat a 'k gaern wil. As ik regen voe 'm ofje noödig dan bluuf 't droage, en a 't zunnetje op de boamen mo schiene, dan gaè 't regene. As ik 'n niëuwe broek noödig dan bin d'r gin centen voe, en a m'n dek lek is dan kan 'k 't nie maeke, omma 'k 'r gin gereêschap voe kan koape. En ik kan ik noöit 's lekker ete, wan da kan 'k nie betaele. Dus zodoënde kriege 'k noöit 's wat gaern wil." Noe weun t'r in 'n bos aoltied 'n fee. Ja, of a t'n nog zo is, dat wete 'k nie o, mae vroeger in elk geval wè. En je weet misschien nog wè da 'n fee'n eêl liëf misje is, dat a as 'n veugeltje deur de lucht zweeft en dat a erme stumpers ellept. Ze za noöit 's 'n slecht bericht brienge, en ze vin 't aoltied leuk om mënsen zomae blië te maeken. Dus de fee van da bos, die zag da d'n outkapper wee zo liëp te brommen, en ze vroog an z'n: "Wat is t'r dan mie joe?" Omma z'n pette wee scheef stoeng, zag n glad nie oe liëf a ze naè z'n keek, en ie bromden mae: "Ik kriege noöit 's wat a 'k gaern wil." De fee dee net of a ze glad nie oorden oe lomp a t'n tegen d'r dee, en ze zeïen: "Na, dan gaè 'k je noe 's echt blië maeke. Gaè eêst mae 's naèr uus toe, en daè mag jie dan drie wensen doë. Die drie wensen zuë achteranmekare uutkomme, dus aoles wat a je vraegt of wat a je wil, dat za rechtuut gebeure. Daè gaè ik voe zurge." Toen zweefden de fee wig, of a ze bovenop 'n wolkje zat. En d'n outkapper biëzden naèr uus toe. Mae ie iëw z'n mond stieve toe. Wan zodrië as a t'n 'n wens zou doë, dan zou die achteranmekare uutkomme, en ie wou eêst 's goëd naedienke over wat a t'n noe wense most. En natuurlik vertelden die eêst 's 't eële verhaal an z'n vroüwe. En zie zeïen toen: "Na, dan mo m' eêst mae 's goëd naedienke, en gin stomme diengen vraege. En om avast a 'n voorschotje te nemen, za 'k noe 's extra lekker eten gaè koke." Impersant bleef d'n outkapper bie 't vier zitte. En ie zat a in z'n eigen te lachen, wan ie docht bie z'n eigen: noe gaè 'k 's probere om drie zukke goeie wensen te bedienken, da 'k in eên klap aoles kriege wat a 'k gaern wil. Sint a t'n daè zat te dienken, kwam z'n wuuf mie 't eten binnen. Mae toen a t'n dat eten zag, toen zeïen die wee 's wat rottigs. Wan ja, dat was t'n noe eën keêr gewend om te doën.Weet je wat a t'n zeïen? Ie zei: "Ik wou da 'k 'n woste bie 't eten aö." En op 't eigenste moment lag t'r 'n groöte woste bie 't

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2008 | | pagina 55