Aflevering 160 zomer 2008
57
Katten, kommen d'r oak dikkuls in de tuin. Van 'einde en verre kommen ze.
Want volhens mien bin d'r weinig buuren die a't poezen ebbe. Misschien
dat af en toe 'n buurman is die a't 'kaeter eit, ma's da's zo zeldzaem, die
telle' k nie mee.
Die béésten, in allerande kleuren en maeten, kommen onhezjeneerd op
rand van de viever zitte. D'r zitten noh'a vissen in, hrööte en kleine, ma
voa 'n katte ziet alles d'r uut om op te vreten.
Noe oar 't hezeit, a'j 'n katte nat hoait, kom 't ie nie méé trug.
Nou, forget it, op z'n thools hezeit.
Want op 'n achtemiddag zit 't zo'n brutoale smeerkees op 't eilug kantje
van de viever te loeren. Ik pakke'm 'n sloffe, die lag as projectiel 't dichtste
bie d'and Ik hoaien,... raek De Markies van Carrabas stuukt zo 't
waeter in, om 'n pae tellen laeter as'n verzope katte, bekant letterluk in dit
heval, boven te kommen en ie is as de wiedeweerhae verdwene. En die
petoffel..., die drief op 't hemakje verder tussen de waeterlelies.
Dan dienk'k bie m'n eihe, wat kan 't voajaer toch moai weze
En d'n oaren dag toen a'k de herdienen open dee, wat zit dae Juust,
julder behriepe 't aneens.
Jopie Meerman, dialect Tholen
Maaikblommeken
't Dauwdrippelken te zijn
wa' d'of op 'ouw bloarkes lig.
't Zonnestroalken te zijn,
woar da' d'ouw kelksken voor ope goa.
't Appelbieken te zijn,
wien a d'ouw blommekes bezoek.
't Zacht zomerwindjen te zijn,
da d'ouw stingelkes hinsen twêêr beweeg.
D'n dikken ozzel te zijn,
wien a t'm zat drink oan ouwe zoeten eunek.
't Andjen te zijn,
van 't kind da'd'ou meeneem.
't Kind te zijn,
wa' d'of 'ou tussen zijn blond' oaren vlecht.
(Foto Rinus Willemsen)
Ed Steijns, uit: 'n Klutsken Roapelingen,
dialect Land van Hulst
