Aflevering 161 herfst 2008 71 Ik kend'n een jong'n van m'n leeftied, ik za mao zeggen da tie Tienus eette, un bitje apart'n, die gieng dikkels kaorten op un vremde plekke in un café mee un stel and're vriegezell'n. Noe kwam dao ook altied een meis'n kaort'n voo de gezelligheid. Da meis'n was nie getrouwd mao aa un kind. Oe ze dur angekomm'n was wist geen mens. Da meis'n wild'n ze an de man brieng'n wan die aa mao weinig te besteeën en ze wouen eur elp'n. Dao zogt'n ze un oplossieng voo. Die was gouw gevonn'n. Dao wier afgesprook'n da ze un kaortspil zouën speel'n mee as inzet da vrouwtje mee eur kind en da Tienus most winn'n. Tienus wist natuurluk niks van die afspraok. Ze kwaom'n saterdags of sondags, da weet ik nie soo hoet mjee, wee bie mukkaore en ut spil wier gespeelt. Twas hoet afgesprook'n en Tienus die won, da kon nie miss'n. Afspraok was afspraok dus ie trouwde mee da vrouwtje. Ie kreeg vanselvers da kind dur gratis bie. As leste nog un voorval van un stel die an ook onder zeil mosten, maa waa ut niet hoed afliep. En daa konn'n ze zelf niks an doen. Da zat zo in mukkaore, die man die bleek vliegende tering (TBC) te enne en die gieng dood voo da ta kind geboor'n wier. Die vrouwe die zei: "Tis nog nie erg genoeg da ze je kont vol steek'n, maa dan trapp'n ze ut nog af ook". Ze stieng dur dus a direct alleen voo. Dur uutdrukkieng was nog a ruug, maa ut was wè waa. Zo speeld'n zig vroeg'r soms arugge tafereel'n af. En waa mos je nao toe as tur iets fout liep. Je kon biena nie anders dan slikk'n zo as 't kwam, wan je kon dur ook mee geen mens over praot'n. In sommige gevall'n aa zo'n meisen geluk, dügene die at gedaon aa trouwd'n mee eur. Maa j'ader ook zo ank ier boven schreef, die 't nie wild'n weet'n. En zogt da maa is uut in dien tied. Vroeger wier dur nie na gevrogen oe at vedder most, je kon trouw'n of alleen bluven en zien da je tregte kwam. Ik las in un boekje uut 't einde van de negentiende eeuw da elegare vol geschreev'n was mee plantenmiddeltjes die toegepast konn'n woor'n om de zwangerschap af te breek'n. Mao wien aa de kanse om da te leez'n en zeek'r nie om ut toe te pass'n. Je most in dien tied tot 24 tellen of "voo 't zieng'n de kerrukke uut" wan meer was tur nie. Al die hulpjes van tegenoorig die waoren dur nie. En ut woord abortus da kend'n ze nog elegare nie. En t'ei nog altied zo gewist da 't eel verleideluk is, un katte bie 't spek en dur nie van meug'n eten. Daa kunn'n dur vee van mee praoten. Wa'k noe amma geschreev'n en is egt waa gebeurt weeg'n. J.L. Platteeuw, dialect Hoek foto Rinus Willemsen

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2008 | | pagina 73