72
Aflevering 161 herfst 2008
Zeeuwse klei
Blienkend en vette da netgeploegd land
De veuren rechte, 't land netjes aan kant
Zö verre a je kan kieken da mooie patröön
Zeeuwse klei, êêl bizonder en toch zo gewoon
'k Zien da gèrren, die blienkende klei
Wa za da wêê groeien, 't volgend jaar in de mei
Bêêten of terve of erpels of vlas
Of wordt het soms een êêl ander hewas
Komm'n d'r uuzen, fabrieken meschien
'k En pas bie da land vremde kérels gezien
Z'aoden êêl vêê papieren en ze gebaorden zö brêêd
Jao, 't is gedaon mêê zö'n polder vöö da je 't weet
Noe blienkt er die klei nog, da Zeeuws goud
Waorop al die jaoren zöö vêê wier verbouwd
Nie mêê rendaobel, zö wor soms gezeid
Nieuwe bestemming is soms het beleid.
En weer verandert een stik polder in stêên
Da doe dikkels zêêre. Da kan 'k nie omëên
't Is de vooruutgank, net wat je zegt
Mao zonder die klei is die polder nie echt
Zelfs as klei verandert in 'nieuwe naotuur'
Mêê ruumte vöö grutto's, kievit, tureluur
Mêê vievers en kreken, mêê bos en moeras
't Wor nooit mêêr de polder zo as tie ooit was.
Gêên terve, gêên gèste, gêën bêêten, gêên vlas
Noe staon d'r gebouwen van stêên, staol en glas.
'k Ben nie ouwerwets, 'k ben zelfs progressief
Moa da land mêê die klei dad is me lief..
Wan nerges in de wèreld in 't laote licht van de zonne
Zie je zö'n vette klei, ooit uut waoter gewonnen
De ruumte van Zêêland, mêê die veuren zöö rechte
Vraogt om goeie besluiten, bespaor ons de slechte.
Middelburg, november 2006
Jan Lauret, dialect Hoek
'Die klei, da Zeeuws
goud' (foto Rinus
Willemsen
