Aflevering 163 voorjaar 2009
De ene keer werd aandacht besteed aan de sfeer, de andere keer aan de
opbouw of de ontwikkeling van de karakters. Ik heb daar veel geleerd, ook
van de andere cursisten. En de sfeer was prima.
Je laatste cursus?
Een jaar geleden ben ik weer in Biervliet op cursus geweest. Over sprookjes
schrijven. Nee, niet in dialect, maar om het ontwikkelen van een verhaal.
Bekende sprookjes herschrijven of grappig veranderen. Met onverwachte
wendingen en woordspelingen. Ja, ik hou er van echt met taal bezig te zijn.
Je praat altijd dialect?
Ja, ik ben van huis-uit een echte dialectspreekster. Binnen het Project
Zeeuws-Vlaanderen zijn er een paar keer per jaar bijeenkomsten. De laatste
keer in Oostburg. Ik ben meestal van de partij. Niet alleen voor de sfeer,
maar ook om te praten over dialectwoorden. We vullen dan meestal lijsten
in. Ik doe er ook wel eens ideeën op voor verhalen of conferences.
Je doet ook mee aan
klederdrachtenshows?
Ja, ik ben lid van een klederdrachtengroep.
Ik zie wel een scheiding tussen dialect en
klederdracht. Het zijn twee aparte dingen.
Een uitleg van mijn kleding zal ik wel in
dialect doen, maar een voordracht of
conference doe ik nooit in klederdracht.
Thea tijdens een van
haar conferences als
Kee Kwaste
En de toekomst?
Verder gaan optreden in de buurt, maar
ook verder het land in. (Ze bladert wat
in haar agenda en noemt de plaatsen op
die binnenkort bezocht zullen worden.)
O ja, pas nog een verhaal in Terneuzen verteld, op een avond van de
Heemkundige Vereniging Oud Terneuzen. Ja, met George Sponselee en
Anita Bos. Ja, zo met een groepje vertellen, een avond vullen met verhalen,
dat is altijd gezellig. Het versterkt de onderlinge band.
Het is rustig als we het stille Sluiskil verlaten. In de verte is het geronk van de
fabrieken te horen. De pont vaart over het Kanaal van Gent naar Terneuzen.
Als we voor de brug staan, varen er drie schepen achter mekaar richting
Terneuzen. Twee grote containerschepen en een binnenvaartschip. Misschien
wel een bekende van Thea, denk ik als de brug langzaam dichtdraait. Als we
over de brug rijden is de boot al te ver weg. Alleen het monotone geluid van
de motor is te horen... Het licht van de fabrieken schittert in het kanaal en de
verte fluit een fabriekssirene. Echt Sluuskille, dienk ik.
Rinus Willemsen
