48
Aflevering 163 voorjaar 2009
'n Diek mee böomen
Noe un eel ander verhaol. Me zaoten a in d'oogste klasse, 't was najaor en
mü giengen af en toe boog'ren. Da was de gewoonste zaok van de waereld.
We boogr'den appels, mao soms ook noot'n en errebezems.
Op un zondagmiddag gieng uk mee un paor kammeraods un ende loop'n.
Een van ons kwam op 't idee om errebezems te gaon eten op een veldje in
de kouwepold'r. Me wisten biena zeek'r da de man van wien ze waoren
nie zou kommen, wan die was nao de kerreke. Mü en die middag eel wa
errebezems deu ons keelgat laoten gaon. Eel toevallig kwam de eigenaor
de dag daorop in de werkplaots bie
m'n vaoder. Ie zei tegen um dat tie
zo'n strop had aa. Ja zei vaod'r wat
aa je dan, waorop at tie zei da ze
van zijn errebezemveldje de riepe
gestool'n aden. En zei die: 'k Zou
dur tog zeek'r we un siepje of vuve
had en". Ik en mü mao zo stille
mogeluk houën, wan 'k wist vanself
hoet oe at de vurke in de stele zat.
Un andere kjeer aalden mü un grap
uut mee un paor kammeraods Un
paor jongers vroeg'n of mü mee
giengen boog'ren bie Bent. Njee
zeiën mü, mun en dur gjeen zin in.
Mao me aden un ander gedagte.
Toen a tie jongers even weg waren
giengen mü stiekum dezelfde kant
op. En toen a ze eemaa in dun
bogaort waoren giengen mü vee tekjeer alsof me Bent, de eigener waoren.
Daornao zett'n mü ut op een lopen om zo gouw mogeluk trug op 't durp te
komm'n. Even laoter kwamen de jongers dao ook. Wieder zeiën da mü 't
aarig vonnen da ze geen een appel meer aden. Toen kwam udder verhaol
los. Bent aa udder al gouw ontdekt en was vreed kwaad, die aa van die
grote schreeuw'n gegene en geroep'n da tie sü an zou gene bie de pliesie.
Ze konn'n mao net ontkomm'n en aden geen een appel. En Tom die aa
ekstra peg. Hij moest even en zat net mee z'n broek af, die verschrok zo
van Bent da tie mee z'n gat ik de tiengels viel. Ze bin niet tewete gekomm'n
da ut nie Bent was, maa wieder die a zo'n leev'n houën aden.
In dun oorlog gieng ik van de laogere schole nao de ambagtschole. Dao
stieng un stik afweergeschut op van de Duitsers dus elema veilug was ut
eigeluk nie. Agter de schole lag wa munnusie voo die proppeschieter. Noe
gaonk ut nie vedder over die schole enne en ook nie over die Duitsers, mao
wè un paor diengen schrieven da 'k daa meemaokt'n.
Iedereen oumens weet dat tur in dun oorlog vooral op 't leste biena niks
mjee te koop was. Geen kleer'n, geen eet'n en zeek'r geen snoep. Noe aa
un drogist in de buurte van de schole kokertjes mee tabletjes mee un
sukeladesmaokje an. Mao het waoren eigeluk tabletjes teeg'n verstoppienk
van jun ingewann'n Verschillende jongers kogten zo'n kokertje. Ik en dur
ook van geproov'n en 'k moe zegg'n da ze hoet smaokt'n. Mao daa waren
jongers die het eele kokertje leeg aten. Da liep natuurluk bekaaid af ee. Die
konn'n op de plee bluven zitt'n. Ik was gelukkug zo slim gewist om dur
mao een paor van t' eten.
