!,.;0 Aflevering 163 voorjaar 2009
antrekken, want z'n vaoder en z'n gröötvaoder en dien z'n vaoder en 'oe
vère dat 't teruggieng, da wist ie zelf nie. Die 'aon d'r ook al uutgeeten. En
wat 'r nog 'n kêêr mêêr wao van was. Die 'ao nog 'n zakje DDT staon en
da gieng tie toch wel mööi opmaoken. Ook al was 't noe verboojen, dan
'ao je tenminsten van die lekker grööte bloenrköölen. Ze konnen 'm vèder
wies maoken wa ze wouwen. Z'n moeder was ook 'êêl oud geworren en z'n
vaoder. Dus eu, dat viel al wè mee.
Ome Ko 'aod 'n poortje naost z'n 'uus. Dao kon tie schööne deu naor
achter a tie uut z'n 'of kwam. Mee z'n fiets deu.
De dokter 'aod al 'n kêêr gezeid: "U zou 's moeten verhuizen, want u hebt
last van reuma."
"Reuma dokter, wad is dadde?"
"Rimmetiek!"
Jao, mao, dao gieng tie toch nie voor uut z'n 'uusje. Jao, ie wist het zelf
ook wel eigenlijk. Kiek, 'ad 't weer omsloeg, dan wier z'n gank vochtig. Da
was z'n bèrremeter. Die most die dus vérder nie kööpen. De gank da was
z'n bèrremeter! En jao, da brocht 'n bitje vocht mee zich mee. Het was
natuurlijk zö, as 't erg slecht weer wier,
dan stoeng tie ost nat, zan 'k mao zeggen.
Dan most de lóöper op d'aoge geleid
wörren. De matte. Mao ver'uuzen? Nêë,
da gieng tie nie doen. Z'n moeder was 't
'r ook 94 in geworren en zó krom as 'n
zikkel, maor euh, da vérder niks 'óór. En
dan zeker dat 'ofje 'n bitje in de steek
laoten. Zö schööne in de binnen. Die 'ao
net genoeg ruumte voo de êëste reekjes
èrpels en d'êêste peetjes in 't voorjaor.
En dan in d'n 'oek van dat 'ofje was nog
percies ruumte voor 'n 'oen of viere.
Altied makkelijk ee, voo je krumels en voo
je slaoblaoren. Alles wier gerecycled. Bie
nööm Ko dao gieng nööit niks verloren.
Dus vertrekken, da gieng tie dao zeker nie
doen.
'n Oender is altied
makkelijk voor de
krummels en de
slaoblaoren
foto T. W. Rosmolen
-T~r
