Aflevering 164 zomer 2009
nieuws gekocht voor deze dag, het kostte al genoeg. Bruidsreportages
bestonden nog niet, dientengevolge hoefde de bruid 's morgens vroeg niet
bij de kapper en de schoonheidsspecialiste te zitten. Wie het geluk had, dat
één van de gasten een fototoestel bezat, had trouwfoto's. Over de kwaliteit
ervan zullen we het niet hebben.
Een bruidspaer in de
jaeren twintig van d 'n
vorigen êêuw
(coll. auteur).
Zeker als de bruid wat verder buiten het dorp woonde, vroeg haar vader
aan de autobezitters in het dorp, of ze die middag wilden rijden. Met als
toelichting: 'Je weet, de kribbe 'ang noga óög'. Dat rijden hield in: Eerst
naar het gemeentehuis, daarna werd er 'overgetrouwd' in de kerk. En
aangezien die kerkdienst lang duurde, gingen de chauffeurs vaak mee
de kerk in. Maar dan was het rijden nog niet afgelopen, want de familie
rekende er op dat er op weg naar huis een ommetje werd gemaakt. Immers
de dag was nog lang en het scheelde weer in de portemonnee.
Buurmeisjes hielpen met de bediening, na afloop kregen ze van de
feestgangers een fooitje en dat kon aardig oplopen. Thuisgekomen dronk
men koffie of thee met een bolus. En al gauw stond de kleine kamer blauw
van de sigaren- en sigarettenrook. Ook de chauffeurs gingen mee naar
binnen. Bij mooi weer stonden er al snel groepjes mensen buiten te praten,
zo dikwijls zagen de familieleden elkaar niet. Eén keer werd mijn vader
gewaarschuwd door ervaren chauffeurs. De moeder van de bruid maakte
zelf bier en volgens hen was dat niet te zuipen. Inderdaad, bij aankomst
bood ze het de heren aan. Degene, die het toch dronk, had er een slechte
bekomst van, aldus mijn vader.
Bij de avondmaaltijd at
men broodjes, soms ook
krentenbollen, met koffie
en thee. Na een korte
pauze ging men over op
bier, cognac en jonge
klare. Voor de vrouwen
was er advocaat, al dan
niet zelf gemaakt. De
kinderen kregen gazeuse
of aanmaaklimonade, een
echte traktatie. En daar
werd niets meer bij gegeten,
hapjes, toastjes etc. waren
onbekend. Al gauw steeg
de stemming en er werd
iemand van het gezelschap
uitgenodigd een voordracht
te houden. Dat dit altijd
dezelfde mensen met
dezelfde voordracht waren,
deed aan de pret niets af.
Om negen, hooguit tien uur
was het feest afgelopen,
de meeste feestgangers
moesten de volgende
morgen weer vroeg op. Ook
