Aflevering 164 zomer 2009
De stoomtram
's Avonds
hoorde ik hem
in de verte.
Als de kalender
op rood stond,
zag ik hem.
Hij loeide door
de laatste bocht;
de grond sidderde
onder mijn voeten.
Langs het water
scheurde hij
de ruimte open;
waggelde sissend
naar de halte
in het open veld,
waar mijn oom stond,
met zijn strohoed
en zijn fiets.
En blies daar uit
wachtend op het
magische signaal
van zijn leidsman.
Ko Stoutjesdijk
Ko Stoutjesdijk (1914-2005)
Het 'Zulvermoenster'
Het 'Zulvermoenster' kwam op 't juuste moment in oens leven. We hadde
net een oud, in nogal vervalle huurhuusie gekrege. Vaaders was d'r in 't
hêêle durp niks te kriege. Dat was nog mar net op tied, want vuuf weken
laeter wier oenzen ousten gebore. We warre op dat moment zogezeit; aarm
mar gelokkig.
Zulvermoenster was d'n brommer van m'n joengste broer in zeker al
zesdehans toen wiele 'm krege. Op plekken kb je de doenkergroene kleur
nog zien, zo assie vroeger geweest was. Hie was deur gêên maans mêêr, an
'de praet' te kriege. Alle oenderdêêlen warre naegekeke in vervange, mar
hie dee 't nie mêêr. M'n broer had net z'n riejbewies gehaeld in wou tóch a!
een auto kaope, zodoende krege wiele z'n kepotten brommer.
Omdat Jan in de ploegedienst waarekte, zat ie elleken ochend op oens
straetje, neffen 't kolehok, te sleutele. Nae een week trapte hie ëên keer
op de trapper in binnen tien secoenden stoend 't straetje blaauw van de
raok. D'n brommer dee 't weer. Omda m'n gêên poort hadde, reej Jan
triomfantelijk deur de keuken, in deur de gang heen, naer buuten. Hie gieng
een proefroendje maeke. 't Hêêle huus zag blaauw van de dampen. In de
Langeweg, reej dat dieng mit gemak zestig! Toen hie even laeter weer thuus
