VERHALEN EN GEDICHTEN
38
Aflevering 165 herfst 2009
Ineke Constandse en
Truusje foto Rinus
Willemsen
Truusje vergeeten
De straat ligt er wat verlaten bij. Een paar mussen maken kuiltjes aan de
rand van de weg. Om een bad te nemen. De zon schijnt. Ze tsjilpen vrolijk
en het lijkt wel of ze willen zeggen: Wudder èn de mééste leute van de
wereld.
Een oppasmoeder komt aangestapt richting supermarkt. Het is Ineke met
kleindochter Julia. Een meisje van een bijna een jaar, dat lekker in de buggy
zit en vandaag haar verwendag heeft.
D'r broertje zit in school. Naast Julia
huppelt Truusje, de goeiige viervoeter
van de familie. Als de mussen 'm in de
gaten krijgen drukken ze zich eerst tegen
grond. Me gaon ons lekker kleine maoken,
dan ziet dien stommen 'ond ons niitsjilpt
het mannetjesmusje. En ze verschuilen
zich alle vier in hun kuiltjes. Duken,
nog dieper, is het volgende commando.
Truusje snuffelt wat en kijkt de andere
kant op. Zij heeft schijnbaar meer
belangstelling voor een auto die voorbij
komt dan voor de musjes. De auto rijdt
voorbij en mindert een eindje verder
vaart. Die moe zeker nao de buurtsuper,
denkt het mannetjesmusje, om 't één
of 't andere. De vrouw parkeert de auto en verdwijnt in de winkel. Ineke
parkeert Truusje bij de hondenhaak en stapt met Julia ook naar binnen.
Het hele parkje bij de rozenstruiken is van de familie Musse. Vader, moeder
en twee jonkies. Vooral van de zomer toen het zo warm was, was het er erg
rustig. En wèrm? Bel néé joeng. Wudder zaoten bienao den êêlen dag lekker
onder de struuken in 't zonnetje. Zö noe en dan evetjes 'n kuultje graoven
om 'n bad te nemen. En het was er ook rustig geweest. Alleen niet in de
morgenuren. De mééste mensen 'aolen udder boodschappen voo de middag
ee.
Heel wat vreemde auto's heeft de familie Musse deze zomer de straat in
horen rijden. Oppassen ee, die butenlanders, die ouwen géén rekenieng mee
judder, was het advies van pa. Was het vroeger altijd geweest: Oppassen,
anders bin je voo de katte, was het nu: Uutkieken anders zit je onder 'n auto.
En de kleintjes wisten ook nog van de kreet: Verzichtig ee, beter bange Piet,
dan dööie Piet.
In de vakantie was het ook lekker rustig geweest op het schoolplein. De
school, die schuin tegenover de supermarkt staat. Geen kinderen op plein.
Toen werd het plein een vliegveld. Hier kregen de jongkies hun eerste
vlieglessen. Eerst in het hoekje bij het muurtje. Op het muurtje, van het
muurtje. Honderden keren hadden ze het gedaan. D'r op, d'r af, d'r op d'r
af. Na een paar dagen mochten ze midden op het plein. Tsjonge, wat was
dat plein groot. Samen met moeder een aanloop en dan tsjoef, de lucht
in. Vader zat op het muurtje en hield de zaak in de gaten. En let vooral op
die katte mee dien pluusstèèrt. Da's 'n smeerlap. En toen waren ze met z'n
