Aflevering 165 herfst 2009
Nie 'êêl tactisch zei ik:
"Lit 'r dan zónder joe gêê. Lit 'r een vriendinne meenemen, iemand die
allêênig is, Anna Heijmans bevobbild."
"Och Celia, m'è meer as veertig jaere aolles tegaere 'edëê. Je dienkt toch
nie da je dan nog zo iets allêênig wil doee? 't Zou net weze of m'n 'olve lief
ni Spanje zou gêê, en ik 'ier 'n 'olfje over zou 'ouwe!"
'Oe 'ulpvaerdig a t 'n ok was ni are ménsen toe: z'n eige kon t 'n nie 'elpe.
Mee de kiste mee petaoten achterop z'n bejaerde fiets gieng t 'n op Kee an.
Ik zocht nT een uutweg voe Piertje. D'r most een meniere weze om te
zurregen dat 'n 't nie langer Spaans benauwd zou 'èn. Mèr ik kon toch
moeilik Tannetje gi zégge oe a Piertje d'r over docht? Dan zou ze begriepe
dat 'r 'epraet was.
Praete! Jao, da's echt iets voe plattelanswuven. De wuufjes wir a 'k elke
diesendag mee an 't breie was, van twêë toet 'olf vuuve, dejen 't aollemille;
netuurlijk nie aol te vee... Ik gieng vie aollemille langs - op Tannetje nae -
om mien plannetje uut te lègg'n.
Dien diesendag d'rop wazze ze d'r aollemille. Tannetje, die a van niks wis,
en d'aere: vol verwachtienge nT wat a t'r gieng gebeure nêë 't roddele.
Me wazze nog mè net begonne mee 't brei'n en een kopje thee stoeng klaer,
of Miene
bost'n as êëste mee d'r nieuwtje:
"'E julder a 'ehore wat a mien zeune in Spanje is overkommen? Aol z'n geld
'estole uut zien auto, op 'n parkeerplekke."
"Dan ot 'n die zeker nie op slot 'ezet!"
"Toch wé. En ie was mè koud uut'estapt toen a-t't gebeurde!"
Tannetje keek bezurgd: "Ik wou ök 's nT Spanje gêê, mee Piertje."
"'k Zou 't mè lêête, 't is dï nie veilig", riep Mariete, Annie 'Uissoon, je weet
we, die a achter 'Oedjeskerke weunt, is ok bestole op vekansie dï. Die veint
begon te gebaeren; zie uut d'n auto om te kieke wat a t'r op dee, en toen
grist'n ie d'r tasje zoo uut d'n auto en wig was -t'n. Gelokkig zat er nie vee
geld in, mè toch..."
Kee: "Pientje, mien kleindochter, die ei 'n vriend die dir a 's 'ekampeerd eit,
en die is 's nachts wakker 'eworre van 'n bult op zien 'ööd."
"Een bult, zie jie? Zei mè gerust een gat. 't Mos nog 'ehecht worre in 't
zieken'uus dï. Mè z'ao z'n pas en riebewies toch ök mee'enome? Die kon
nêë 't zieken'uus dus ök nog 's nï 't pliesieburo!"zei de zuster van Kee,
Jaone.
Tannetje begon wa blëêkjes te ziee om d'r neuze: "'t Is toch niet waere
zeker?"
Ik dee d'r nog een schepje bovenop: "'t Is ök op tillevisie 'ewist. D'n
Ombudsman wèrschuwden aolle vekansiegangers voe dit soort truukjes.
Speciaoi bejaerd'n pakke ze nog a 's: makkelike prooie, dienk ik."
Noe was Tannetje pas echt goed verschrokke: ze spróeng bienae uut 'r
stoele, ao d'r breiwerksje litte vaolle: "Och mènsenkinders, wa schrik ik dï
van! Dan kan 'k mè beter nie nï Spanje gêê. 'k Mö-t'r nie an dienke dat 'r iets
mee mien of mee Piertje zou gebeure!"
