Aflevering 166 winter 2009
45
waeterkoker.
Wullem zei tegen Mina: Da's iets vö ons, dan bin ik van dat gezeul mêê
die gasflesse of". Z'é d'r eige op e'heve bie Jan, ma Jan zei: Ik komme dat
nie zette, dat doe ze van 't electrisch, ik mot allêên een kookleiding nae
de keuken anlegge". "Ja", zei Jan, ik kriege netuurlijk wé gewoon m'n
commissie".
Op een dag zat d'r een kaertje in de busse da ze van t'electrisch het stel
kwaeme zette, 't Was op een düdeweeksendag, dus Wullem was nie tuus. Ie
zei tegen Mina: Goed lüüstere wat die vint zeit". De man van 't electrisch
kwam, 't was een vrimden, Mina kenden 'em nie. Ze docht, was Jan de
fietsemaeker d'r noe ma bie. Ma goed, 't was een aordege man in ie zette
vlot aolles neer wae Mina 'et wou. Ie begon van oalles uut te leggen oe of
't werkte, 'et duuzelde Mina. Ze zei nog: Die pannen adde toch nie nöödig
'ewist, 'k nog goeie pannen van Moeder, ze bin van onder wé een bitje
zwart, ma 'k d'r aoltied mee gekookt". Die man zei: Nêê vrouwe, da gae
nie, j'n eten zou nie gaerkomme, in je mööie stel zou gauw kepot gae.
Wullem was un ëêlen dag van uus, dus aete ze 's aevens werm. Toen 't
zoverre was da ze most gaen koke, was Mina stik zenewachtig. Wat a die
vint noe ök a wee 'ezeid, an die knoppe droaie in dan even wachte in de
panne d'r op. Ma wa ze ök dee, die mööie blienkende pannen wiere nie
waerm.
Toen Wullem tuuskwam was ze êlemael over d'r toeren. "Dat dienk doet
t et nie, 'k d'r twee doosjes lucifers op of 'estreke ma 't stel gae nie an".
Wullem schoot üüt z'n sloffe, ie riep: "Wé joe'n stommen ond, 't is een
electrisch stel, daer ei je toch gin lucifers bie nöödig! Da's dan gin eten
vanaevend". "Kiek," zei Wullem, "gewoon an die knoppe draoie, in de
plaete déboven öör waarm". Ma Mina zei: 'k E nog een prakje".Toen dat
opgewaermd was, zaete ze stille te eten. Wullem docht: "Ik bin toch nog
wel aarg tegen d'r uutgevalle". In Mina docht: "Waerom é'k toch nie beter
geluusterd".
't Is oallemaele goedgekommen, ze weune noe in een anleunwoning, in ze
koke nog steeds electrisch, ma dan wé op een mederne inductieplaete.
Teun Rosmolen, dialect Duiveland
Decemberhevaeren
December is misschien wè de drukste maend van 't jaer. Eest kriehe m'n
sinterklaos in dat zou vö 'n gewoon maans a genocht weze. Want je mot
gae bedienke wat of de goeie sint za gee an de femielje, in daenae motte d'r
bie ons aoltied ok nog gedichjes bie. Dan mot aoles in'epakt 'ore in dat vaol
vö 'n döödhewone uusvaoder nie mee.
As Sinterklaos dan eindelienge wl naer Spanje is vertrokke ka je glieke naer
de zolder om d'n boam vö kossemisse klaer te maeken. Jao, want wulder
tehenwoordig dan toch ma 'n boam uut 'n dööze. M'n dien boam ekocht
vö 't gemak, ma dat vaol tehen. Je mot aole takjes uut mekaore buhe in de
goeie vurm in dan op de naemaekstamme inpikke. Ma goed, ons oeve gin
baarhen mit naelden mT op te vehen. Wulder d'r êêne 'ekend, die zettede
d'n boam mit ballen in engeltjes in aol gewoon in de kasse. Ze was aoltied
vrêêd gauw klaer. Ik vinde dat gin gek idee, ma mien vrouwe wil d'r nog nie
an.
