Aflevering 174 winter 2011
53
Kruus
De vrouwe in ikke bin 'n paer keer in Ecuador eweest, want m'n dae 'n
kind zitte. Nie trek van ons eihe, ma gepland is 't wè. 'n Plankind dust. In a je
dae vee mee eschreven eit, dan wT je dae wè 's nae toe. Dust zodoende. De
maansen bin dae aarm in overwehend eêl joeng. Ze kriehe taalkes 'n aore
reheerieng, want aol die ministers in presedenten doe vreêselijk d'r besten
om zö gauw mohelijk zaalf rieke t'oren. Dat is ok a 'n kruus. Dust't wil daer
ok nie vee opschiete. In opschiete, dat wille de maansen dae graeg.
In Ecuador stae vee kruzen lengst de wegt. Aomè plekken waer of in 't
verkeer wat aargs gebeurd is. Somtieds stae d'r in 'n bocht wè vuuf of meer
kruzen. Aalpe doet 't nie, want ze rieje dae as zotten. In volle vaert in'aele in
'n bocht bevobbeld. Dat m'n dikkels ezie.
D'r bin dae ok nog vee meer kruzen. Aarmoei is d'r eêne. Ons zaete mit 'n
groep van die rieke Ollanders bute bie 'n restaurant t'eten, toe dat 'r 'n eêl
klein aarm vrouwtje kwam bédele. 't Was in 't Andeshebaargte. Dae bin vee
maansen eêl klein, 't Is ons trouwes op'evaole, dat wulder dat ok zaehe in
gebaargten in Europa in Azië. Ma goed, dat wuufje kreeg geld, in toe dat
wulder klaer waere kwam ze nog 's mit eur pannetje in dee de resjes van ons
daerin schuve. Dan weet je eihenlijk nie goed, waer of je mot kieke. Toe dat
ons naer de bus gienge dee z'ons nog 's uutvoerig bedanke. Dat was dan
onze reisbus, ma de vrouwe in ikke ok mit 'n gewone bus vier uren motte
rieje. WT 'n kruus. Eêl arde meziek of tillevisie in opschiete doe ze nie, want
d'r komme gereheld verkoapers in de bus mit waeter of koeke in ze gae pas
varder as die klaer bin.
Wat 'n eêl groöt kruus is: a je je paspoort kwiet gerocht bin. Da's bienae
't aargste wat of je kan overkomme. Je bestaet dan gewoon nie mT. Wat
'r dan aomè mot gebeure, dat ka je nie bedienke. Ma eên van de diengen
is, dat de ambassade in Quito aoles van joe mot naetrekke bie j'n eihe
gemeênte. Noe deeje ze ier in Zurrikzeê wè behriepe, dat 'r wat aargs an
d'and was, dus z'è op ons gemeênt'uus eêl aarg d'r besten edae in daedü is
de vekansie van Endrik in de vrouwe nie eêmae bedurve. In mit 'n brief mit
vee stempels van 't consulaat in Guayaquil, waer ons gelokkig dükwaeme,
ka je ok makkelijk lengst de douane komme. Anders aode m'n de Galapahos
nie kunne bezoeke. In dat mö je meemaeke! Op 'n bankje zitte waer of 'n
zeê'ond onder leit te gaepen. Zwemme tusse de zeêleëuwen. In meterslange
lehuanen krupe over je voeten. Ze doe niks, ma je mot 'r wè an wennè.
De beêsten bin agheêl nie benauwd vö maansen, ma ik dienke toch dat 't vö
die eilanden 'n kruus is dat 'r zövee toeristen komme. Kiek, dat Endrik in de
vrouwe dae komme is netuurlijk nie zö aarg, ma aol die aore maansen, die
somtieds gewoon op de rik van 'n groöte schildpadde gae zitte, da's minder.
Endrik eit in Ecuador wè wat eleerd: van aole pepieren m'n noe kopieën in
z'n paspoort zit van noe of an op 'n plekke waer of je 't bienae nie kwiet kan
raeke. Nog net nie in z'n kruus.
Henk Blom (dialect Westhoek Schouwen)
