Aflevering 178 winter 2012 Nog wat voor de rondvraag Tijdens de rondvraag vroeg en kreeg Jopie Meerman -Ottevanger het woord van de voorzitter. En zij sprak aldus de volgende woorden in het Thools dialect (het thema van de dag was: Béésten in en rond 't 'uus). Nou meneer de voorzitter, 't is eigeiuk geen vraeg. 't Is meer 'n opmerkieng. Ma dat mag toch oak wè ehh? En a'd nie mag, dan toch..Laet ik eêst beginne om te zeggen dat julder as bestuur alles weê goed vod mekoare 'ebbe. En noe motten m'n nog gaen eete.. 't Onderwerp van dezen dag is 'n goeie keuze. Iedereên ei ommers beesten in en om 't uus. Toen 'k jonk was werkten ik bie 'n huidarts, en dae kwam 'n moeder mit 'n vintje van zo'n jaer oftiene. 'Ie oesten en proesten as 'n groöte vint. De dokter docht an allergie en vroeg an z'n moeder: "Heeft u huisdieren Nee dokter, zei die mevrouw, waerop dat vintje as repliek gaf: moe, ons 'ebben wè uusdieren: moggen, vliegen en blind'aezen. Dus wat verstae 'n mens onder 'uusdieren. Ma ik was julder de compelementen an 't geven, 't Is ommers allemae vriewilligerswerk. En dae begin 'n mens an, zonder te weten wannéér a 't verbie is. 'k Weten d'r alles van. Leesmoeder op de laegere schoole. In de kantiene staen bie de tennis. Andere moeders rejen mit 'n ploegje kinders om ergens anders te gaen spelen en ik most op zo 'n woensdagmiddag achter de bar staen. 'n Soart van barmoeder dus. Die kleine jong mochten dan voa vuuftig cent wat koape. Dae konden de ouwers nog wat van leëre: vuuftig cent is oak acht stuuvers en één dubbeltje. Dus dan kon je vuuf keer nae de wienkel. Klandizie genogt. En wat dienk je van mit 'n busje rond de deure gaen. Voa al die goeje doelen, 'k Gieng zo dikkuls mit 'n busje, ik 'ad bekanst 'n openbaer vervoerkaerte noadig. En dae bin zovee goeje doelen. En misschien nog wè meer slechte. Dae kwam ik laeter pas achter. Schoaie, voa de Hemava stichting. Dae wieren, dat kwam laeter uut, kinders misbruukt. En ik as onschuldig schaep, gieng dae dan voa langs de deure bie de mensen. Ik kan d'r m'n eihe nog voa schaeme. D'r was 'n keer 'n vrouwe die zei: De hemelvaart, is die nog nie betaeld Nou, laeter begreep ik, dat die noait betaeld zou oarel Ma op 'n heven 'oagenblik ebb'ik voa alle vriewilligerswerk bedankt, 't Wier 'n bitje tevee van 't goeie. M'n 'uus 'ouwen, m 'n werk, m 'n kinders 't Gebeurden wè dat 'k m'n eihe an m'n man voorstelden a'k 's aevus in bed stapten, zo weinig zag ik 'm. Da's nie waer 'oe... Ma 't kwam wè 'n bitje deu 'um da 'k nae de 'uusdokter gieng. De dokter zei: vertel het eens mevrouw Meerman: 'k Zeggen dokter, 'n stuitje gelèje kon ik nog werreke as 'n paerd. 'Noe bin 'k zo zo moei as 'n 'ond en misseluk as 'n katte. En ik slaepen overdag as 'n os. M'n man ze tegen mien: 'k begriepen joe nie 'oe. Je bin zo vrie as 'n veuheltje, ma je kiek as 'n uul op 'n zieke koeie. En j'ei geregeld de bokkepruuke op. Ik dienken zei m 'n man: dat jie mar's overa mee mot gaen minizeere. J'oef nie altied 'aentje de voorsten te wezen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2012 | | pagina 42