Mar ie schoot we es uut. Want op 'n kêêr was wat te lang an d'n Tol bie Mao de Jonge bluve zitte en scharrelden ie op z'n fiets richting 'uus. Noe was die fiets d'r zo één mee zo'n pinnetje van achter op d'n ast, waerop ze dan mee één voet gienge staen en nae as ze hank hezet oade, d'r andere voet over t'zael sloehe en vervolgens varder konne trappe. Dat waere zohenaemde deurlööpers en daerop most je remme mee 'n krakkemikkerig remmetje op je voorwiel. Ie most oallef in de Stoofstraete de bocht om de Smisstraete in. In de buutenbocht voor um lag d'r 'n stienkende moddersloot, waer a de mensen aolles in gööiden, waervan dan de in'oud van de pispot nog 't minst vieze was. Ze noemden die slóöt d'ElIe - oftewel de Hel. Die slööt was vlakbie de toenmaelige melksalon van Ben Reeders en op die zaeterdagmiddeg vlieg aneens bie ulder de voordeure open en wiere de anwezigen mee 'n 'arde kreet heïnformeerd: Kees van den 'Oven lei in d'Elleü Iedereen nae buuten dus en jawel 'oor Opa Kees ao de bocht hemist en was in de slööt hereeje. Strontdeurennat en stienke Mee man en macht ebbe ze 'm mee fiets en aol d 'r uuthetrokke en bie ope Thona afgeleverd. Errem mens! Wa za ze we heschrêêuwd ebbe, want dat dee z'aoltied a 't er wat opdee. Proper op z'n eihe was 'n ok nie zo. M'n moeder vertelden wel eens a zie bie eur opoe at, dat opa Kees z'n kole'anden hlad nie wasten en aoltied z'n bröödkosten in z'n komme stak - omdat 'm die nie kon knaauwe - en dan mee thee overhoot en dan mee z'n rechter wiesvienger sopten. Dat was t'enige schööne plekje an z'n lief, docht moeder dan bie d'r eihe. Ondanks aolles is 'n toch 96 heworre en is 'n êêlemaele op en verslete gestorreve. Dus wat losser leve wil nie aoltied zehhe da je nie oud wordt. Jaap Murre, 2 november 2011 (dialect Poortvliet) KIEKPLAETE Er kwamen deze keer slechts twee reacties. De heer Kloosterman uit Biezelinge schreef het volgende: 'De Kiekplaete uut Nehalennia 176 zou volgens mien ween aemer voe krammen kunnen wezen. Mie d'ene kant sla je de krammen d'r in, mie de punt kuje ze d'r uuttrokken.' Het is goed bedoeld, meneer Kloosterman. Het doet me denken aan een schaar, waarmee ik vroeger ook wel schroefjes probeerde los te draaien met het gevolg dat de schaar naar de knoppen ging. Ed Steijns uit Kloosterzande was de enige die het goede antwoord wist te geven. "Volgens mij is da'n'n aomer van 'ne leidekker, maor zeker weeten doen 'k 't nie. Maor iets anders kant nie zijn." En daarmee slaat hijde spijker op de kop. Een schaaljehamer. De leidekker zat op het dak met in de ene hand een lei en in de andere deze hamer. Met de punt sloeg hij handig een gaatje in de lei, en met de andere kant van de Aflevering 178 winter 2012

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2012 | | pagina 52