Aflevering 175 voorjaar 2012 39 iedere kop 'n touw'ie ebonge. We zettende uuze fiets neer in klomme over 't hek. Pas as alle koeien an 'n touwe zatte, in iedereen hao d'r een paer vast mochte m'n göö laope. Ik bleef op 'n ofstand stöö kieke. Zóólang 'k er vandaen kon bluuve dee ik dat; èrges hoopende ik altied da ze m'n zouwe vergete, we waere uuteindelijk wel mit 'n man of tiene. Mar nêê oer, aok deze kêêr most ik meehelpe. "Kom joe mar 's hier" riep vaoder dan in gaf 't uuteinde van 'n touwe an m'n. Drie koeien!! Ik schrok m'n eige 'n ongelok. Mar dêêr hieuw vaoder gêên rekening mee. Hie zeit da 'k nog goed weig kwam mit drie koeien. Ik gieng gauw an de kant stóö. Mit m'n aerm vaorde voor m'n uut estooke hieuw ik ze op ofstand in wachtende tot m'n vertrokke. Mar êêrst most dat hek nog oope, in op dat moment wiere de koeien onrustig, die wouwe de wieje wêêreld in. In d'r zatte een paer van die rotterties tussen die begonne gelieke al te spriengene. Ze begreepe netuurlik dat ze naer een verse weie ebrocht wiere. Koeien verweie (foto Rykel ten Kate In toe gebeurende 't. Ik was óp van de zenuwen in zonger dat 'k 'r èrg in hao liet ik opééns m'n touwe los! De koeien wouwe gelieke elk een aore kant uut mar dat gieng niet want ze zatte mit de koppen an mekaore ebonge. Vaoder riep: "Jou waobes, d'r achteran in griep ze beet." Mar dat durvende ik niet, dat ka'je begriepe. In niemand kon m'n helpe want iederéén hao een paer koeien an 'n bossie touwe in d'r haon. Ze waere d'r al vandeur in ik most d'r dus zelf achteran. Naest uus lag een draoge slööt in dêêr waere ze overheene espronge. Hoe ze dêêr in hemelsnaem mit die koppen an mekaore zóó gauw terechte ekomme waere was m'n 'n raedsel mar noe liepe z'deur de suukerpeen te spriengene. Ik gelaove dat m'n oudste broer m'n uuteindelijk ered heit, die heit ze voor m'n epakt. "In noe oplette, laop mar voor m'n uut." zei vaoder.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2012 | | pagina 41