m
44 m
Aflevering 175 voorjaar 2012
Biervliet
Vraog ier in de streek waorom is Biervliet beroemd,
dan óór natuurlijk Willem Beukelszöön genoemd.
Die èt een maniere bedocht om èring te bewaoren
èn zö konnen z' in Biervliet makkelijker vis vergaoren.
Mao dat is vandaoge den dag nii echt mêê van tel,
mee d' opkomst van den diepvries èn van de vriescel.
Oek Boterzande èn Wevelswaole kommen nog wè van pas,
net as de periode da Biervliet vee jaoren een eiland was.
Nêê 'k bedoel'n nii da we de geschiednis moeten vergeten,
mao daor is zövee wa we'n oek vandaoge meugen weten.
Gewoon ontdekken wa voor een prachtig durp Biervliet is.
Het binneriien van 't durp allêên is al een echte belevenis.
In den Braokmanlaon gao je naor een polderlandschap kiiken,
wat a zijn eigen uutstrekt tot an de vèrste Braokmandiiken.
Gaot es nao de polders in juni bii wolken èn zonneschiin
èn je zü verwonderd ziin oevee tinten groen der wè nii ziin.
Die polders èn naomen om de rest van je leven t' ontouwen.
Ze waoren udder tiid vooruut mee al die naomen van vrouwen.
Prachtige naomen as Gêêrtruida, Wullemine, Maria èn Amaolia,
maor oek Anna, Elisabeth, Koninginne, Magdalena of Paulina.
An de Paulinepolder èn ze zelfs een gedienktêken opgericht
èn dat is echt nii voo dat dom stikje naoktstrand wat dao ligt.
Nêê op die gedienkplaote kun je op je gemak het nódige lezen
over de ménsen die in vierenvêêrtig ons bevrijd èn, de Canadezen.
Mao je kun je'n eigen oek zoemaor een stuitje op den diik zetten,
genieten van de zêêveugels èn op 't móóie polderlandschap letten.
Misschien gao je dan oek wel een klein bitje beter ervaoren
waorom da Brei èn Marsman zö zot van da landschap waoren.
Die èn da vlakke land bezongen èn der gedichten over gemaokt
omda ze deu da móóie land êêmaol in vervoering waoren geraokt.
Èn daobii moe je dan van eigen êêl zeker nog es nii vergeten
dat die twêê ménsen nóóit op den diik bii de Pauline èn gezeten.
Laot het nii allêên an de toeristen over, 't ontdekken van da plekje,
mao geniet zelf bii alle soorten weer van je'n eigen Biervlietse stekje.
Leen de Jonge
Evergem, winter 2009
