Aflevering 176 zomer 2012
Opgraving van
een deel van de
zeemuur tegen het
Mauritiusbolwerk
(foto J.H. Midavaine
27 april 2011).
'VeereGezicht op de
stad vanuit het zuiden
en plattegrond, circa
1650. Kopergravure
uit: (collectie J.H.
Midavaine).
Nadat het Mauritiusbolwerk is voltooid, graaft men in 1591 de singel van de
Zandijksepoort tot de Mijnsherenpoort.
Bij de fortificatiewerken op het eind van de 16e eeuw is het aantal poorten
aan de landzijde teruggebracht tot drie en de torens aan de westzijde van
de stad zijn verdwenen. Zoals op oude stadsplattegronden is te zien, zijn
de toegangsbruggen tot de poorten in de flank van een bastion gelegd. Om
het arsenaal een goede bescherming tegen eventuele vijandelijke aanvallen
te kunnen bieden, zijn de wallen hier rondom hoger dan in de rest van het
tracé. Tot halverwege de 19e eeuw worden de vijf bastions met een Romeins
cijfer aangeduid, te beginnen met nummer I bij de Arnemuidsepoort.
In 1598 brengt Johan van Rijswijck voor de Raad van State de vestingwerken
opnieuw in kaart. Op de tekening is met latere hand met potlood een
zesde bastion aan de zuidwestzijde van de stad tussen de Zandijkse- en de
Warwijksepoort toegevoegd, dat echter
nooit is aangelegd.
In mei 2011 wordt bij graafwerkzaamheden
voor de aanleg van het parkeerterrein
bij jachthaven Marina Veere een deel
van de zeemuur blootgelegd die het
Mauritiusbolwerk tegen de stroming van
het zeewater moest beschermen. De muur,
die in het verlengde van de zeedijk naar
Arnemuiden ligt, is gemetseld van rode
baksteen van 23 x 11 x 5 cm en heeft een
breedte van 1,67 m. Hij staat op een muur
van dezelfde soort steen van 1 m breed,
die eveneens uit het eind van de 16e eeuw
dateert.