m Adriaan schakelde via sociale media de Zeeuwen in bij zijn onderzoek
voor zijn studievak. "Oorspronkelijk was het de bedoeling de straat
op te gaan, maar vanwege de drukke tentamentijd is dat helaas niet
gelukt." Desondanks heeft hij een goed gevoel over het resultaat van
elfhonderd bruikbare enquêtes dat hij in vijf dagen wist te behalen. "Het
is wel heel leuk, want ik heb veel mensen weten te bereiken. Daar heb ik
veel geluk mee gehad." Dat de meeste Zeeuwen belangstellend zijn naar
het onderzoek blijkt als Adriaan vertelt: "Mensen willen weten hoe het
afloopt. Niet alleen met mijn onderzoek, maar nog meer naar het Zeeuws."
Schijnbaar beschouwen zij hun dialect als iets waardevols en tonen ze
grote belangstelling voor de uiteindelijke resultaten. "Ik ben al benaderd
door mensen die zich ongerust afvroegen hoe het gaat aflopen met het
Zeeuwse dialect en die hopen dat ik het verdwijnen van het dialect met mijn
onderzoek kan tegengaan."
Adriaan is opgegroeid met het Zuid-Bevelands dialect omdat zijn ouders
uit dat gebied komen. Dat heeft voordelen, want hij spreekt dat dialect
vloeiend. Op school spraken zijn vriendjes van een kleurplaet, Adriaan
noemde het een kleurplït. En de juf noemde het een kleurplaat.
"Mijn onderzoeksresultaten waren verbazingwekkend, want het Zeeuws
lijkt sneller te verdwijnen dan ik had verwacht Er is nog een vrij grote groep
mensen die niet in het Zeeuws is opgevoed die dat jammer vindt."
Adriaan is van plan in het vervolg van zijn studie nog meer aandacht
te besteden aan het Zeeuws. "Het lijkt me interessant om nog iets meer
met het dialect en de onderzoekgegevens te doen," zo besluit hij het
vraaggesprek.
IN GESPREK MET BEI COK
Een middagje praten met Bei is een middag enthousiast luisteren met
ontzag naar een man die helemaal opgaat in z'n hobby: de liefde van zijn
omgeving en speciaal het Zeeuwse dialect. In dit interview gaan we daar
dieper op in.
We bezoeken hem eind april, een paar dagen voor Koninginnedag. Een paar
vrolijke oranje ballonnen wapperen aan de deurposten van een plaatselijk
etablissement. Kruiningen, op een doordeweekse dag. Een prunus in
het gemeentelijke park staat in volle bloei. Bei doet de deur open als we
aangebeld hebben. "Kon je 't goed vinden?" vraagt ie, nadat we hartelijk
verwelkomd zijn. In z'n gezellig ingerichte kamer kijkend, valt onmiddellijk
een bundel boekjes en wat kopieën op. Ze liggen op tafel, gereed voor het
interview, want Bei is een man die zich altijd goed voorbereid. Dat wisten
we wel. Bei laat weinig aan het toeval over. Al valt het improviseren hem
niet moeilijk, dat niet, maar toch. Bei houdt graag de touwtjes in handen.
Hoe ben je zo bij het dialect terechtgekomen?
Na de oorlog zat ik in een mandolinevereniging hier in Kruiningen. Tussen
de muziekstukje door werden er korte toneelstukjes opgevoerd. Toen was
muziek ook al mijn passie. Maar het schrijven van schetsjes was voor mij
ook geen probleem. Van het een kwam het ander. Dat werden prachtige
avonden. Ik herinner me nog een stukje dat over twee vrijgezellen ging.
Boeren. Je snapt het wel: dat werd een groot succes, want het publiek
44 Aflevering 176 zomer 2012
