Aflevering 176 zomer 2012
verzorgingstehuis, inderdaad, met liedjes en verhalen. Het is elke keer een
feest, want het kost me weinig moeite en de bewoners genieten er allemaal
veel van. Dat is ontzettend prachtig en dankbaar werk.
Intussen zijn we naar de keukentafel verhuisd. Hij opent zijn laptop en
neemt me mee naar de Zak van Zuid-Beveland. Met liedjes en plaatjes
over de gebieden dwars door de "proenkkaemer" van Zeeland. Nisse, de
Brilletjesdiek, een paeretje. 't Staat allemaal op een DVD die ook op internet
te bekijken is.
Bei is bepaald niet blijven steken bij de
petroleumlamp, de bedstee en de radio
distributie. Handig surft ie op het internet, zet
net zo gemakkelijk een cd-tje op als een bandje.
Bei is een voorbeeld van een oudere man die
grote interesse had en heeft in de Zeeuwse
volkstaal.
Als we afscheid nemen is de straat nat van een
flinke regenbui. De prunus staat in volle bloei.
"Vanmèrge 'öörde ik de koekoek voo d'êêste keer
van 't jaer," zegt Bei en op mijn vraag of 't dialect
was, schudt ie lachend z'n hoofd. Hij zwaait nog
eens door het raam als ik lachend het tuinpaadje
afloopt. Ridder Bei uut Kruunige.
Tekst en foto's: Rinus Willemsen, 27 april 2012
N.B. Zoek eens op Google: Bei Cok. Je staat er versteld van wat je allemaal
ziet...
M'N STIKJE
Dan slaot ie z'n bêênen in z'n gat
Ielke kêêr geef tie d'r 'n trap tegen. Het colablikje vliegt dan mee 'n booge
deu de lucht en komt 'n èndje vèder mee 'n doffe klap op de trottoir terecht,
't Is 'n mannetje van 'n jaor of tiene die wat vèder in de straote weunt.
Gêên echte voetballer allicht, maor as t'r iets voo z'n voeten ligt, dan is 't
nie veilig. Noe is zö'n blikje ook best verleidelijk om 'n trap tegen te geven.
Zeker voor kinders. Maor ook grööte ménsen doen dat net zö goed. Al is 't
maor even 'n klein tikje om 't blikje van de trottoir in de goote te schoppen.
Zö van: "Dan is 't van de straote en uut zicht."
De buurjoengen die doet dat nie. Die schopt het altied voor 'm uut. Soms
vliegt 't blikje in plantsoen van de gemêênte. Op 't hos. En dan gaot ie d'r
nog 's achteran. Want in 't hos kan je makkelijk mee zö'n blikje voetballen.
Dao ligt 't ommerst wat 'ööger dan op de tegels van de stoepe. Vier, soms
vuuf kêêren geef tie d'r dan een trap tegen. As 't blikje te vère wegvliegt, dan
kêêr tie z'n eigen om en stapt naor 'uus. "Noe is 't genoegt gewist," dienkt ie
dan en verlaot mee opgeheven hoofd de grasmat. Net of de scheidsrechter
gefloten eit voo de leste kêêr van de wedstrijd. Het eindsignaol. Die steekt
alle dan twii z'n 'anden in de lucht, slaot z'n bêênen in z'n gat en vliegt van
't veld, recht naor 'uus. "Dat moet ie op de tillevisie gezien 'èn," zeg 'k in
Bei achter de computer.
47
