Aflevering 176 zomer 2012 55 Jopie. As alle twaelf koeien 'emolleke binne, woordt Jopie weer in'espanne in göö ze deur 't liej'ie wêêr vromme. De melkbussen woore in straomend water in de slööt bie de wegt 'ezet, dat is lekker koel. Dit is misschien wel de echte Klarebeek 'eweest, wêêr de boerderieje uut 1659 naer vernoemd is. Deur een zwèrver die in 't hööi wou slaepe, is in 1929 de houte schuure of 'ebrand. Werschienlijk hao 'n ligge raoke. Laeter is de schure opnieuw in steen op'etrokke. Klaos weunt op de Klarebeek mar Geert mot nog op de fiets naer 't Ouwenieuweland. Mit een maete schept 'n 'tmelkbussie vol, in hangt 't an 'tstuur van de fiets. Nog even 'tketelpak uutdoewe in ophange in dan naer huus. Even voor 't duunhek is t'r een pit in de wegt, 't melkbussie hust, in deur de klap goot 't hingsel uut mekaore in straomt de vuuf liter melk op de wegt. Een plaoite wit of dat 'r een bus witte vèrve uut'egote is. Hie weet niet wat 'n mot doewe. Gaauw vromme naer de slööt. Dëër haelt 'n voorzichtig, zodat gêên méns 't höört, nieuwe melk. Noe heel voorzichtig rieje, in hêêl komt 'n thuus. "Hier de melk, moewder, zet mar op de rechtbank." "We göö êêrst ete, want je zal wel honger hèwe. D'r is toch niks 'ebeurd?, Je kiekt zo schoewe." "O nee, 'öör!" "Toch vertrouw ik 'et niejt, want je kriegt zöö'n rööd hööd. Geert je mag niet liejge." "Nee moewder, d'r is niks 'ebeurd. Nee moewder." Mar om een uure of half achte komt vaoder thuus in pakt Geert bie z'n ööre in zeit: "Wat was dat voor een witte plekke bie 't duunhek" Göö mar gaauw naer boven! Zokke kostbaere melk! In den oorlog hao de ménsen d'r naer op'espronge.!" Doodmoewe valt'n in slaep in draomt van 't melkbussie, dat z'n bienaem 'ewoore was, dat 'n eloge in straffe 'ekrege hao, in mèrge wêêr mit 't bussie an de fiets naer schole most. Gerard van Sjors van de Klarebeek (Gerard Tanis), Ouddurp, april 2012 De Weete Pietje de Brëê was liekebidder. A 't er iemand dööd was most ie in de buurte de wêête doen. Dan konnen de mensen de blinden op een stuuk zetten. Uut respect voor d'n dooien. De kinders mosten mao wa vedderop gaan spelen. De visboer en de groenteboer konden aan de blinden ziene da ze wa minder ard mosten roepen as da ze gewend waoren... Pietje most natuurlijk wè netjes zeggen wie ao t'r dööd was, ee. Johannes, Adrianus van de Velde bievööbeeld. Dan vrogen de mensen soms: wien is da. Wannes den Beer natuurlik, mao ja da kon je as liekebidder zöö nie zeggen, ee.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2012 | | pagina 57