m 56 m De weete. Aflevering 176 zomer 2012 Pietje was een slim vintje. Ie kenden de buurtjes van 't durp op 'n prikje. Ie liep z'n ronde dan zöö, da tie de mêêste kans ao op een borreltje ier en dao. A tie d'r ergens ééntje aangebooien wier, zei tie vöö 't mooi: "NTeë, 'k moe nog een êêle ronde doen, ee". Mao vöö a 't flesse wéé opgeborgen wier zei tie vlug: "Alli, ééntje dan. Staondebêêns." En dan kipten die z'n neutje achterover en ieuw z'n glaosje nog es bie. 't Kon gebeuren, dat ie aan 't einde van z'n ronde nie zo vast méé ter bêên was. Ook z'n prevelement was dan nie méé zöö zuuver 'k Kommen zeggen dao Wannes den Beer dööd is", zie tie dan, in plekke van: "namens de familie doe ik u de weete van het overlijden van de heer Johannes Adrianus van de Velde." Op 'n kêêr most tie aon 't ende van een ronde die nog a spiritueel verlööpen was nog nao dad uusje van Wullem en Sanne de Kraker, Téma aon 't ende van de Binnendiek. Ie zag t'r wè een bitje tegenop, mao 't most toch gebeuren, ee. Acht kleine jongers aoden ze dao, bie de Kraker. Vöö de deure van de kêête stongen, méé tie van vaoder en moeder d'r bie tien paor klompen. Pietje liep, zöo hoed en zöö kwaod a 't gieng d'n diek af, nao de deure van de kêête en stuukten, kop over klööten over de verzaomelieng klompen mee deur en al nao binnen. 'd Eêle familie zat aon de slao méé spekjes en ze verschrokken natuurlik vrêed van da binnenstukende ventje. Pietje kwam moeizaom overènde, keek méé z'n deu d'n alcohol vertroebelde verkesöögjes in de rondte en zei: "Noe zeg ik niet wien a ter dööd is ook." Ie draoiden z'n eigen om, schopten wa klompen opzieë en strompelden d'n diek wéé op. De familie de Kraker zat stokstief aon taofel. Even laoter lachten ze mêê z'n tienen zöö ard da Pietje die ao a een flink ende op weg was 't toch nog kon öören. "Wien doe ta noe," zei tie. "Lachen ao 't er iemand dööd is". Vrouw de Kraker ei dien zelfde aoven nog de blinden op een stuuk gezet, wan ze wist natuurlijk a lange dat Wannes den Beer dööd was. Jan Lauret

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2012 | | pagina 58