Aflevering 177 herfst 2012
de Rijke met Klein Jantje wat bij allen zeer in de smaak viel. Verder werd
de avond gezellig doorgebracht met kaarten en biljarten. Om twaalf uur
werd een gezellige maaltijd gebruikt waar een dankbaar gebruik van werd
gemaakt en waar we met een voldaan gevoel huiswaart keerde.'
Het is duidelijk dat het accent van het vangen van mussen en andere
schadelijke vogels verschuift naar de gezelligheid. Een gezelligheid waar
de leden aan proberen mee te werken met onverwachte humoristische
acties. Zoals bijv. Wim Krijger, die zijn verdienste in 2002 bestemt voor
de bloemenpot van de kerk en deze schenkt aan een ontroerde dominee.
En dezelfde dominee, die een humoristische brief schrijft als hij niet
aanwezig kan zijn. De brief wordt onder grote hilariteit door de voorzitter
voorgelezen. Het aantal leden stijgt daardoor zo hard, dat in 1997 wordt
besloten een ledenstop in te voeren en een wachtlijst te maken. Een
rondgang langs de boeren om te proberen 'die te pakken' is niet meer
nodig.
Zo'n gezellige vereniging heeft uiteraard trouwe leden, dus regelmatig
vinden er huldigingen plaats voor een bepaald aantal jaren lidmaatschap.
In 1999 brengt Ad Verseput stenen mussen mee in bronskleur, zilver en
goud. Men besluit voortaan deze mussen uit te delen bij resp. 25, 40 en 50
jaar lidmaatschap in de plaats van de gebruikelijke speldjes.
En nog steeds worden er 'mussen' ingeleverd in de vorm van
duivenstaarten etc., worden koning en deken benoemd, die prompt - en
dat is ook traditie - hun premies terugstorten in de kas. En die daarvoor
dan even traditioneel door de penningmeester bedankt worden. Het
Musschengilde is een vereniging met leden uit alle lagen van de bevolking
(als die lagen nog bestaan) en is zeer belangrijk voor de band tussen de
Renessenaars en de eenheid in het dorp. En naar mijn mening niet 'weg te
schieten'.
De bronskleurige
mus bij 25 jaar
lidmaatschap.
Henk Blom publiceerde veelvuldig in de streektaalafdeling van Nehalennia.
