m 50 Aflevering 177 herfst 2012 De puut en de padde Een puut en een padde, die wazzen an 't kwaêken Oe a tet noe goeng mie 't miljeu En oe a ze noe an de kost konnen raèken De vuligheid rochen ze beu De padde zei: Toch bin d'r ier êêl wat slekken En 'k komme rooiaal an de kost Flie jaêr von ik die mè op ienkele plekken Zöa 'k nacht en dag ploeteren most De puut zei: Ok ik mag van't jaêr eus nie klaêgen Mè toch bin de moggen nie vet Mè zeugen die zitten d'r vee onder d'aêge En vee koppespinnen in 't net. De padde zei: 'k nog in angste ezeten Bie d'oversteekplekke van 't jaêr Ik viel in d'n êêmer; di van eweten Die stoeng, zo je weet voe oans klaêr D'r groei'n (zei de puut) in d'n duif te vee blaêren En dat is êêl erg van et jaêr A 'k dat vergeliek mie de voorgaeênde jaeêren Is dat toch een êêl groot bezwaêr Je weet di zö moeilijk deureene te kommen M'n dril raêkt ter ok in verward En ok kan 'k mie vee moeite deur aal de blommen En 'k ouw graag m'n kwabben apart Ik oop a me goed voe oans broed kunnen zurgen Ok, a ter vee wurmen zün zien Dan kan ik m'n sliengers mie angen en wurgen Goed kwiet in de duifjes meschen Ja, ja (zei de puut) ieder jaêr is't een gokje Een bitje dril bin 'k noe a kwiet En oop'lijk bluuf 't reigertje wig uut oans blokje Wan'j'uuvert d'r van a j'n ziet Een puut en een padde èn nut, 'k gelezen Di dienken me zie zo bie naê Dus mö je 'r mè nie saggerijnig op wezen A jér is êên ziet in je slaê. Bei Cok

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2012 | | pagina 52