Aflevering 177 herfst 2012
Kabouter Kik's droom
Kaboutertje Kik is wee gaon stappen.
Ging es echt goed uit, ging op zijn lappen.
Maor achter een tiid wier die echt döödmoe.
Lei zich op het mos, dee zijn ogen toe.
Kaboutertje Kik is dao gaon dromen.
Op da zachte mos, onder de bomen.
Aod een raore dróóm, wan die ging vliegen.
Liet zich op de wind, zachtjes meewiegen.
Kaboutertje Kik zag een zêê van goud,
golven van zilver, een vis van móói out.
An het gele strand, de kinders spelen
in het wèrme zand, zich nóóit vervelen.
Kaboutertje Kik wou best wè landen.
Mao de wind blies em naor and're stranden.
Wat die dao toen zag, nie te bevatten.
Groene onden speelden mee blauwe katten.
Kaboutertje Kik zag veugels zweven.
Op de wèrme wind, een stik of zeven.
Z' aoden allemaol andere kleuren.
Regenboogkleuren, oe kon 't gebeuren.
Kaboutertje Kik wou dao gaon daolen.
Op da móóie strand wa rond gaon dwaolen.
Om goed te landen ao die nóóit geléérd.
't Ging dan oek nie goed, het ging echt verkêêrd.
Kaboutertje Kik viel nao beneden.
Mee een gróte plof terug in 't heden.
Was wee klaor wakker, lag daor op het mos.
Lag onder een bööm in het gróte bos.
Leen de Jonge, Evergem, winter 2012
Trouwe
1
ik was vroeger, toen ik nog klein was, een nieuwsgierig ventje. Ik wou
a vroeg wete oe dat noe was, as je ehtrouwd was. Men vaoder in men
moeder waere mit mekaore ehtrouwd natuurlijk. Ma di ök nie véé an.
Moeder 't aoltied druk mit acht kinders, in was stille. Men vaoder zei ök
nie vee. Ik was ök nie zö'n praeter, dus di wier ik nie vee wiezer van. Ze
nooit ruzie, dus ze waere best gelukkig mi mekaore dienk ik. Ma noe begon
ik te lezen, in in die boeken gebeurde van aoles wat bie ons nie gebeurde.
Ik was aarg benieuwd oe of dat bie mien zou weze as ik ehtrouwd was.
