FLGU&
4Ï?R PRFiROlW Vn aiafxüC-
cadïamd
umconsulent door Wim Scholten gevraagd werden om het project DOG mee
te ontwikkelen. Ik herinnerde me wat voor fantastische tijd we toen hebben
gehad met al die vrijwilligers uit heel Zeeland, die bereid waren om uren,
dagen en maanden te borduren. Na op een paar fronten overleg gepleegd te
hebben besloot ik in te gaan op zijn verzoek om 'SAMEN LAPPEN WE HET'
gestalte te geven. Via de lokale pers vroegen we vrijwilligers. Die kwamen al
snel, we hadden zelfs een wachtlijst. Ook mensen van buiten de gemeente
Tholen wilden meedoen. Zij bedachten snel een reden waarom ze toch aan
deze Thoolse lap mee zouden moeten kunnen doen, ergens in de zoveelste
graad een verre of nog verdere neef of nicht, enz., die iets met Tholen te ma
ken kon hebben. We waren mild en waar mogelijk mochten ze meedoen! Er
waren ook spijtoptanten die te laat waren geweest bij DOG. Zij roken nu hun
kans. Een wachtlijst dus. Door omstandigheden viel er wel eens iemand uit
en het mooie was dat we altijd wel weer iemand vonden die het over wilde
nemen. De leeftijd van de 48 deelnemers lag tussen 11 jaar en 70+ Zes en
veertig vrouwen en twee mannen.
Toen moest het hele project ontwikkeld worden. We hadden
geen SCEZ die net als in 2000 de organisatie op zich kon nemen.
Maar.we konden wel gebruik maken van de strategie van
DOG. Wat zou het gemakkelijk zijn als we het ruitjespapier met
de bloemenrand van Margaretha Smijtegelt ook konden gebrui
ken. Is dat ethisch verantwoord? Er waren wel een paar rede
nen te bedenken waarom dat wel zou kunnen. De bloemenrand
van DOG was afkomstig van de lap die de uit Middelburg af
komstige Margaretha Smijtegelt in 1762/63 borduurde. De voor
vaderen van Margaretha waren welgestelde timmerlieden uit
Tholen. Vanuit Tholen waren ze eind 16de eeuw vertrokken naar
Goes en Middelburg. Zou het ook kunnen zijn dat DOG een kind
kreeg met 'Samen lappen we hetals naam? Wim Scholten - nu
directeur van de Stichting Cultureel Erfgoed Zeeland - opgebeld
en de prangende vraag gesteld wat hij ervan vond? Kon dit? Het
was even stil aan de andere kant van de lijn en toen zei hij dat
hij het eigenlijk wel leuk vond als DOG op deze manier voortge
zet werd! Dat was een hele opluchting. We konden aan de slag
met de expertise die we nog van DOG hadden. Handwerkpak
ketten samengesteld met daarin het ruitjesvel met bloemen
rand, lap linnen, 12 strengetjes borduurzijde, borduurnaald,
handleiding en de opdracht. Deze opdracht luidde als volgt: 1.
Kies uit de laatste 40 jaar een jaar uit. Kijk welke tentoonstel
ling er toen in De Meestoof was. Werk daar een onderdeel van
uit in borduursteken. 2. Zoek uit welke bijzondere gebeurtenis
er in dat jaar in gemeente Tholen was, werk dat uit op je lap. 3.
Zet er ook iets van jezelf op. Begin juli 2012 deelden we de pak
ketten uit. In augustus tijdens de braderie demonstratie op mu
seum plein. De bloemenrand van Margaretha Smytegelt werd
gekeurd en goed bevonden.
Vanaf september waren er drie terugkomavonden. Toen in ja
nuari alle lappen ingeleverd waren moesten we aan de slag om
alle delen in de juiste volgorde aan elkaar te zetten. De vrijwilli
ge 'aanmekaarzetterskwamen uit alle kernen van de gemeente
Aflevering 179 voorjaar 2013
35
