t
M N STIKJE
40 Aflevering 179 voorjaar 2013
leden voor de ZDV uit komen, en volgens mij is dat niet zo. Daar zie je weer,
Tholen en dialect: 'doe ma geweun..'
Je boekenkast staat lekker vol, staat er veel Zeeuws in?
Veel. Als er nieuwe uitgaven zijn moet ik tegen mezelf zeggen 'Jopie, houd je
hand op je knip, je hebt genoeg. Als je ooit nog eens moet verhuizen en klei
ner gaan wonen... Maar ik vind al die uitgaven zo interessant!
Hoezo verhuizen? Je zit hier zo mooi, je gaat hier toch zo maar niet
weg?
Kijk, jij bedoelt vast en zeker onze tuin. Dat is vooral Gerrit zijn pakkie-an.
Zelf schilder ik graag. De Kop van Schouwen is een dankbaar onderwerp.
Eigenlijk zou ik wel weer eens kunnen exposeren, er is genoeg voorraad.
Datzelfde geldt voor het uitgeven van een nieuw gedichtenbundeltje. Het
ligt allemaal te wachten. Maar iedere keer komt er iets tussen, zoals nu
weer, zorgen dat er van alles over Tholen en Sint Philipsland 'in den bree-
jenwordt gebracht door middel van Nehalennia.
Jopie, dat is een hele goede reden. We gaan ons best doen. Bedankt voor
het gesprek.
Rinus Willemsen
De ramp van 1953, gezien deur de öögen van een kind van 4 jaer.
In vele boeken en artikels in aollerlei blaeden en tiedschriften is de ramp
van 1953 uutvoerig beschreve. In weinig van deze geschriften is echter an-
dacht geschonke an de gebeurtenissen op en rond m'n geboortedurp Poort
vliet of Poflie. Het feit dat er gêên slachtoffers bin gevalle - gelukkig - zal ier
ok wel mee te maeken Toch ei Poflie voor 90% onder waeter gestaen en
bie 5ög water was het middelste dêêl van 't durp rond de kerreke de enig
ste drööge plekke, mee 'n deursnee van pakweg 300 meter. De Markt stond
droog en de Langestraete en het Kerkplein, mar voor de rest was 't overal
waeter.
Ik was op het moment van de ramp net 4 jaer en m'n vroegste herinneringen
datere eigenluk van dien tied. Noe dat dit aolles 60 jaer gelejen is, vond ik 't
tied worre 't 's op te schrieven.
In 1953 weunden m 'n vaoder en moeder en ik in bie de ouwers van m'n
vaoder. D'r was nog steeds weuningnööd en het uus van opa was eigenluk
'n dubbel uus zodat er wel wat ruumte was voor een klein gezin. Me weun
den vooran in de Langestraete, naest bakker Herman Jansen, die mee de
wienkel an de Marktkant zat..
In de bewuste nacht most ik stik vroeg uut bed en öörde ik de klokke luuje.
Saemen mee opoe stong ik in 't deurgat en zag brandweermannen zene-
wachtig een en weer lóöpe van en naer 't gemeenteuus en 'k weet nog dat
et êêl 'ard waoiden. M'n vaoder was toendertied bedrijfsleider op een fruit-
teeltbedrief en was uut voorzurg de trekker en andere spullen zoals de
spuite en de gröóte karre uut de schuure op Putjesdiek - vlak bie de Tol -
naer 't durp gaen aele. Op dat moment, ek laeter vernome, was er nog gêên
dreiging voor het durp. Wel was in de Klaos van Steenlandpolder ten wes-
