Aflevering 179 voorjaar 2013
Verder emmen aok 'Uit op Tholen' dat 't eêle seizoen deur de meest uuteên-
loapende kunstuitingen op verschillende plekken op 't eiland briengt. Mar ik
dienk mit vee plezier terug an die ouwe feêstzael bie 'Oek in de brugstraete.
Met dank aan Mevr. Van Elsacker en Mevr. Bout-Sakko voor de aanvullin
gen.
Tonny Duijzer-Kwist, Tholen jan. 2013
Poeze-liefde
Zo lank a"k euge kan, m'n bie ons tuus poezen g'ad. 'Oenders m'n ok.
Beesten geve gezellig'eid en 'oenders legge ok nog eiers. Toen a onze kin-
ders 'n poes wouwen kwam ie 'r ok, een kleine rooije poes en wier Snoet
genoemd. Da 's lank geleêje. Ik kan m'n best indienke dat 'r mensen bin die
ok zo'n beestje willen Trouwens ons nog aoltied een poes. Ie 'eêt Moshe
(Dajan) nae de vroegere minister van defensie, van Israël, 't Is ok 'n echte
bevel'ebber 'oor. Onderlesten kwam ik 'n kennis tegen, Teuntje, 't was lank
geleêje da me mekaore gezien
We zovee bie te praeten over van aolles en nog wat. julder nog steeds
een poes?' vroeg ze. 'Die van ons is a 'n paer jaer uut den tied, ik mis eur. 'k
Zou 'r zo graeg nog eêne willen 't Zit a zo lank in m'n lief, ma komt 'r nie
van. Zo gauw a Teuntje tuus was vertelde ze de nieuwjes van 't durp en
begon ze ok over 'n aore poes. Je gae je gang ma, a Jan gezeid, as ie ma geen
vloöijen eit.
Teuntje op stap. 't Was zeumer en dan ei je zo geên nestjes mit jonge katjes.
Ier en daer 's gevraegd. De buure zei: 'Waerom 'ael je geen beestje uut 't
asiel'.
Dat was nie tegen 'n doven gezeid. Van de weeke maek ik d 'r werk van,
docht ze.
Ma Jan wou persé eêst om puttoffels. Ie a ieskouwe voeten, beweerden ie, in
strak was zien maete 'r weêr uut. Mit d'auto nae Berrege, mit 10 min was z'n
a klaer.
Têl de middag ze nog vö de boeg. Zonde om mit zukke lekkere weer a
naer uus te gaen. We gaen's over de grens, in België, om de koffie. Zo varre
is dat nie.
Dan rieje we mit 'n omwegt naer uus. Sliegerend over de landweggetje's
komme ze bie 'n Belgs café, dae koffie gedronke mit wat 'r bie. 't Is 'n gezel
lige middug en 't woör nog gezelliger, want
Laete ze noe lanks 'n asiel komme, poezen bie de vleet. Je ze dae zoma vö
t uutzoeken. Ulder d'r op af en de keuze was a gauw gemaekt. 'n Liefje dat
t was!! Ze noemden eur Scheila, dae luusterden ze nae. Scheila a't wè goed
getroffe.
Wat wier dat beestje verwend! Lekkere hapjes en nog vee meer. Jan was ok
ieselijk op eur gesteld. Ma op 'n dag most ze niks meêr van eur eeten De
schuttel bleef onangeroerd. 't Bleef ok nie bie dien eênen dag.
Teuntje was 'eêmae van slag. Noe was Scheila a meer as 'n weeke in onger-
staekieng. Ze wier toch ok nie maegerder. Ma eête? Niks.
'We gaen mit 'r nae de veeas', zei Jan 'zo kan 't nie, ze kan wè plestiek
opg'eeten
Ma die veeas kon niks vinde. 'Dat beest is helemaal gezond', zei 'n. Oe kon
dat noe?
Dae kwaeme ze d'n aoren dag achter. De bure stieng an de deure en kwaed
a ze was!
