Aflevering 180 zomer 2013 Waor ligt dit land op d'Atlaskaort en dat stik an den overkant De Schelde die vee plaotsen raokt liggend an 't Noordzeestrand Waor êêns de zêêën braoken kwam dao de waotersnööd Deed alles op z'n grondvesten kraoken menig Zêêuw vond toen de dööd. Waor klienkt de leus: Luctor et Emergo het brandend 'èrte was nie te doven Aomen en het zij zo De Zêêuw worstelde zich wee boven Waor 't vlas riekelijk bloeiende Tèrvekorrels getrokken wieren van d'aoren En de klaprozen nog weelderiger groeiende dat is mii biegebleven uut m'n jonge levensjaoren Waor 'k kruukels mee goeng zoeken stêênen oplichtend an de zêêdiek Vol verwachtieng wachten 'k op de koekoek Wat voelende ik mien riek Waor 'k in gedachten nog voelen de wind Die in de polder en op den diek waoiende Zó 'ard in de öögen van 'n kind Ménsen groetend nog naor mekaore zwaoiende Terugkiekend in m'n 'errinneriengen en even stil bluuf staon Bie zövee schoöne, angenaome diengen Maor ook weten, dan 'k soms ménsen zêêre ei gedaon. 't Leven gaot vèder, zó zal 't altied gaon Al bin 'k maor 'n sémi Zêêuwse vrouwe Ik dienken d'r daogelijks an En bluuve altied van m'n stikje Zëêland 'ouwen. Roos van Veen M'n Zeeuws- Vlaamse land. 57

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2013 | | pagina 59