m radio op stieng en ineens woorden ik niks mjee. Wa ta was aoden me gauw 62 fT\ Aflevering 180 zomer 2013 in de gaot'n. Zo'n detektur most je mee un klein stangetje waor a un dun zuiveren veertje anzat, bewegen tot da je muzziek oord'n. En deu de schok was da veertje op un verkeerde plekke gaon staon. Ja, zo'n detektur was un finnistug diengetje in un mooi glaozen buusje en dao draoide alles om. Noe aoden me nog wè van die euninkraotspoelen liggen ,die waoren al uut den tied, mao die kon'k hoed gebruuk'n as antenne en aorde. Ik un paar kammeraods opgetrommeld en mee da dienk na de zeediek. Ik klom in de vuurtoren die dao stieng en maokte dien antennedraod vast. De euninkraodspoel wikkelden ik af tot beneeën en klaor was kees. Un ander stik draod gooiden ik in 't waoter, da was de aorde. En gloof mao da tur muzziek uut kwam. Ik ao dus dun eesten draogbaore radio op dun Oek. Mun kammeraods stiengen verbaost te kiek'n oe a ta moog'luk was. Ik en ze nog gezeid oe a ta ongeveer gieng mao ik gloof da boov'n udder pet gieng. Jan L. Platteeuw, Hoek 'Den vaderland getrouwe', 'n keuninklijke suite in episch-lyrische vrije verzen Hulde, 6 september 1948 Boven 't kassie in 't achterkaemertie hieng 't pertret van keuningin Wilhelmina. M'n zuster hao 't op schoole ekreege toe ze veertig jaer regeerd hao, (Wilhelmina dan). Onmiddellek wier 't in'eliest in an de muur ehange, In 't heit d'n oorlog overleefd. In dêêr zat ze dan in d'r jurk, dat de kleure hao van zuiver In zöö keek ze de kaemer in, In je hao 't idee dat ze alles zag wa j' dee, mar d'r aogen stienge moewe, Noe hoevende heur aok niej lange mêêr, want Juliana hieng al klaer Op de kalender van de Pro Juventute in 't zelfde kaemertie. Ik weet nog goewd dat die in'ehuldigd is, 'k Was toe drieënhalf jaer. 't Was fêêst op 't durp. Alles was versierd, 't was prachtig. In de schemer van de ouwe kastanjebaomen op 't durp allerlei kleuren lampen. In achter 't kèrkhek de Nederlandse lêêuw in 'n soort lichtfontein. De Nederlandse lêêuw in 'n soort lichtfontein. Mit vaoder gieng 'k 's middegs nae durp. 't Was dêêr al zwart van de ménsen. In de baomen hienge luudsprekers. Dêêr deurheene klonk de inhuldigingsplechtigheid in de Nieuwe Kérke, Zöódat iederéén 't kon höóre, want veel radio's waere d'r toe nog niejt. We moste aok bidde dêêr, voor de nieuwe koningin. Toe 'k om m'n heene keek, zag 'k dat niejt iederéén z'n aogen dicht hieuw.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2013 | | pagina 64