5>
m
68 m
Aflevering 180 zomer 2013
van da gesteel, da 'k hêêl de baomen nie meer ezie'e hè, in ik was in een
aogenblik wêêr bïe de achterdeure. Noe most 'k allêêne dat schorte nog
verdonkeremaene. Ik hè't mar even achter de haogte esliengerd, dat zou
'k mèrge wel zieje, as 't licht was. M'n moewder heit d'r cake ebakke in
iedereen was tevreje, tenminsen, dat leek zöö. In mien hoad gonzende 't
steeds: joe bint een dief, joe bint een dief. Ik
kon d'r 's nachts nie van slaepe. Ik most wat
verzinne.
D'n aoren dag, ha m'n moewder een döösie
eiers ekocht bie de melkboer. Ik docht da's m'n
kans, ik haele d'r viere üüt in die göó 'k gaauw
vrommelègge in de hokken van de buren. Dan
was ik toch gêên dief mêêr, dan was 't toch
goed?
's Aeves kwamme de buren op visite, 't waere
beste ménsen, allêêne niet de allersnuggerste,
mar wat geeft dat?
Buurvrouw Mie'ie was hêêlemaele opewonge, want ze ha toch zöö iets
biezonders mee'emaekt, ze most 't êêrst vertelle. Gistere hao buurman
Aobel nieuwe hoewders weze haele, want de ouwe ware riepe voor de
slacht. Mar die nieuwe hoewders, die waere zöö nieuwerwes, zöö goewd!
Toe heur venochend de eiers ging raepe, sting d'r op ieder ei een daotum.
Dat vong ze büütegeweun, dan wis ie teminsten zeker da je vorse eiers
hao
Ellen Koreman, dialect van Goedereede
VARIA
Oostraa
Op 15 maart 2013 werd in het Polderhuis te Westkapelle het jongste boek
van de bekende Thoolse schrijver Kees Slager gepresenteerd. Het heet
Verjaagd door vuur en water en het vertelt over de vele evacuaties waaraan
een groot deel van de Zeeuwse bevolking heeft bloot gestaan tijdens en net
voor de Tweede Wereldoorlog.
Het boek is samengesteld naar aanleiding van ruim honderd vijftig
gesprekken met direct betrokkenen en aan de hand van brieven en
dagboeken die uit de oorlogsjaren bewaard zijn gebleven. Een manier
van vertellen zoals Kees Slager die met succes ook in zijn eerdere boeken
heeft toegepast. Tijdens het lezen van dit interessante boek ontdekte ik
een bijzonder staaltje van Zeeuwse taalverwarring. In een gesprek met een
bejaarde boer uit Kerkwerve komt de destijds zeer bekende Zierikzeese
veearts J.S. Hoogstra (1886-1977) ter sprake. Het is duidelijk dat dat gesprek
in plat Zeeuws is gevoerd, want in het boek wordt de veearts Oostra
genoemd.
Rinus van Langeraad, Hoofddorp
