Extra aonvullieng van ons eet'n in dun oorlog
Toen an ik zo'n kleine jong'n was, zaot'n me in un werkelozen tied en adun
me ut nie breed. In dun oorlogstied was da nog errugger. Noe ao je dao as
kinders nie zo'erge in, je beseft'n pas laoter oe moeiluk ut voo jun ouwers
hewist moe zien om de touwtjes aon mekaore te knoop'n. De duitsers aden
vee eet'n nwodig voo udder soldaat'n en vorderd'n daorom alles wa los en
vast was. Me gieng'n nao and're dieng'n zoek'n om wa extraos an eet'n bie
mekaore te krieg'n.
Dun Braokman was nog nie ingediekt, dao was vee schorre en dao
kon je eel wa af aol'n. Dao hiengen me nie alleen zwemm'n mao ook a
vroeg int voorjaor om lamsore wa da op de schorr'n groeide. Lamsore
smaokte zo'n bitje as spiennaajze. Later int jaor konn'n me om zouterik,
as ze nie te groot was smaokt'n ut hoet, maor at ouwer wier dan was ut
stokkurrug. Veddur gieng'n me aontjus raop'n. Dao ao je un zifte voo bie
je om die aontjus in schoon te maok'n wan die zaot'n eelemao ond'r 't
zand en soms modd'r Natuurluk adun me un baole bie ons om z'in te
doen. Aontjus kon je kook'n of bakk'n en biena iedereen von ze lekk'r
Ook kreukels hiengen we aolen. Bij laog waot'r kon je die van onder an
de steenhlooiink vinn'n. Moeder kookt'n die dan mee zout en peep'r. Je
moest eest mee un spelle da vliesje dao vanvoo doen en dan prikt'n je
dum duruut en kon dum opeet'n.
's Somers giengen me ook op hjeep'n viss'n. Dao reeën me eest voo nao de
westsluus in Terneuz'n. De mann'n die daa werkt'n verkogten sardientjes
om mee te viss'n je kreeg tur un eel bitje voo un dubbeltje.
Me hieng'n un ienkele keer om zjeekers. Die diengers die zaoten diepe,
die mos je mee een spaotje dur uut aolen. Zjeekers mos je bakk'n en ze
waoren nog a vettug. In ut najaor hieng'n me ook wè om mossuls die an
de steenhlooiink zaot'n. Gebakk'n of gekookt smaokt'n ze altiet lekk'r. Wa
laoter in dun oorlog kwam dao un einde an. De duitsers giengen bunkers
bouwen in de polder en ook oefenen in 't schorre. Vanfa toen mogten me er
nie meer komm'n.
In dun tied dat ut graon riepe was most'n me haon raop'n. Terve, aver en
heste alles was tuus welkom. Da graon afsnieën was nog ammao antwerk
dus je liep agtur de man die da dee. En was je noe mao alleen, dan kon
je nog wè aorig wa raopen, mao da was nie zo, en dan waor'n dur van
die groote mens'n die waor'n zo agappug da je as kind nog mind'r ao.
Tuus wier de terve in un antmeul'n gemaol'n. Zo'n meul'n wier an de
taofel vast geshroeft. Omda ta zwaor werk was en die taofel wiebelde
mosten m'n broer en ik op de taofel zitt'n as tegenwigt. De terve wier
onhubbuuld brood van gebakk'n en da von ik elemao nie lekk'r. Vedder
hiengen me errepuls raop'n. Die waoren groot'ndeels om op 't eet'n, mao
vaoder maokten dur ook wè errepulmeel van. Voor aver aden me un
mussientje gemaokt zoda me ut konn'n plett'n, dan aoden me avermout.
Heste was goed om bier van te maok'n. Om Blauwmaonzaod en
kwoolzaod bie mekaore te krieg'n hieng'n me agter ut dosmesien bie de
pupe wao a ut kaf uutgeblaoz'n wier gewoon un baoltje vullen, dao zat
nog eel wa zaod in. Dao wier dan tuus wee dun olie uut geperst mee un
zelfgemaokt massientje. Mun vaoder draoide ook olie voo and're mens'n.
Dao vroeg tie heen helt voo, wan dao kon je biena niks voo kwoop'n,
dao was ost niks mjee in de wienkels. Voo iedere vuuf liter wou die één
Aflevering 181 najaar 2013