Aflevering 181 najaar 2013
liter voo z'n eig'n. Noe is tubbak wè hjeen eet'n, mao da wier tog vee in
ofjes gezaoit. Ook da snee m'n vaoder, ook nie voo geit, mao voo un deel
tubbak.
Vedder kon je bie un boer wè is wa terve en and're diengen kwoop'n,
mao ut most ammao bustolienks gaon. En die boer'n waor'n soms wè
achterdogtug om iets mee te heev'n wan dur waoren ook die at ut verkogt'n
in dun zwart'n andel.
Nog un aorigheitje was, m'n vaoder die verkogt buzz'n has, mao die kreeg'n
me mao weinig mjee. Ie zaogd'n dun bodem uut un flesse en maokt'n ut zo
da tie mee un shroeve tog hoet konn'n sluut'n.
Zo ree die nao de boer om terve. Ie vuld'n de eele buzze en geen mens ao
dur erge in da tie terve vervoerde. Mao wa ao je me te doen. Deu da tie nog
a is gins un tweer ree, zeiën de mens'n: "zie je wè, die rotboer die krieg wè
has."
Zo gieng da in dun oorlogstied. Nao dun oorlog duurde ut nog ienkele
jaoren eer da alles op regel was, maor dan wier ut beter omda de mens'n
werk aoden en dus mjeer geit verdiend'n.
Jan Platteeuw, dialect Hoek
't Achtste gebod
Ik zien julder dienke.Wat is dat oak weer Nou, 't is Gij zult niet stelen. En
dae wou ik t over 'ebbe.
Gij zult niet stelen. Natuurlijk mag dat nie. Dat leerden je tuus al, laeter op
de zondagsschole, op de meisjesvereniging, mit kattebak... in de kerreke.
En, je mot in 't pliesiekotje en wat 'a je dan te eten kriegt. Zwieg t'r van
stille...
Gij zult niet stelen.
Maar toch is het mij weieens overkomen. Ik kon er niks aan doen. Goede
smoes, denken jullie. Dat zeggen die hoge heren ook, als ze met een (on)
verdiende gouden handdruk bij een bedrijf vertrekken waardoor het in de
rode cijfers raakt. Dan denk ik, om in Bijbelse sferen te blijven, laat je linker
hand niet weten wat je rechter hand doet. Gelukkig komt het niet alleen op
hun bankrekening, maar ook op hun geweten (mits het niet echt verdiend
is).
Dat stelen dus wat ik dee.
't Zit zo. 't Laetste baentje wat ik 'ad, voa ad ik van m'n centen kon gaen
leve, zonder gouwen 'n anddruk oe. was an de receptie bie Ten Anker in
Tholen. Dat dee ik stikgraeg. Ik kan eiheluk wè zegge dat het meer m'n
hobby was, as mijn werk.
Naest deze hobby, 'eb ik nog 'n paer andere. D'r ei wel'us iets over in de
Nehallenia en op dit blog gestaen. Ik verzaemelen van alles. Oejespellen,
spellekussens, gedichtebundels, keulse potten deu mien Duitse lesbische
vrouwen genoemd), 't Is eigeluk zo: 'ad ik mêer as twee diengen van iets
'ebbe, is't voa mien 'n verzaemeling.
Da's ma 'n zotje 'oe.
Van die spellekussens dae 'eb ik er echt al vee van.
En het mooiste is, ik kan geen steek naaien. Dat is misschien wel de reden
waarom ik dit materiaal verzamel. Je hoeft immers ook geen Miss World te
zijn om filmsterrenplaatjes te verzamelen?
