32
om met de vier deelnemende provincies een gezamen
lijke publicatie te maken over getallen in de dialecten.
De vragenlijst kunt u invullen op www.hetverhaalvanhet-
zeeuws.nl (en doorklikken op vragenlijst 7) of direct via
http://www.123formulier.nl/form-10542/VraagAntwoord-
2015-7-Zeeland
Vertelwedstrijd
De Zeeuwse Taele organiseert i.s.m. de Stichting Cultureel
Erfgoed Zeeland dit jaar weer een vertelwedstrijd Uutge-
sproken Zeeuws. Iedereen die graag verhalen schrijft en
vertelt in het Zeeuws kan zich inschrijven voor een van de
drie voorrondes. Het verhaal mag niet langer duren dan
10 minuten en moet uiteraard in het Zeeuws verteld wor
den. U kunt ook een verhaal schrijven en iemand zoeken
om uw verhaal te brengen. Er zijn drie avonden waarvoor
u kunt inschrijven: op 4 september zijn we te gast in 's
Heerenhoek, op 11 september in Brouwershaven en op
17 september in Zaamslag. Het aanvangsuur ligt nog niet
vast, maar de vertelavonden beginnen waarschijnlijk rond
19u-19.30u. U kunt zich inschrijven door uw naam op te
geven voor een van deze avonden. Wilt u komen luisteren
naar de verhalen op een van deze drie plaatsen, dan bent u
ook welkom. Meer informatie daarover volgt nog.
Voor de vertellers die willen meedoen aan de wedstrijd,
is het voldoende een plaats te reserveren op een van de
avonden (u mag als Zeeuws-Vlaming gerust vertellen in
Brouwershaven en omgekeerd) en de titel van uw verhaal
door te mailen. Aangezien de plaatsen beperkt zijn (on
geveer 8-10 verhalen per avond) vragen we u niet te lang
te wachten om een plaats te reserveren. De finale-avond
vindt plaats op 9 oktober in 't Kerkje van Ellesdiek. Uit
elke voorronde worden 2 a 3 verhalen geselecteerd. Die
vertellers komen op de finale-avond hun verhaal vertel
len en komen in aanmerking voor een van de prijzen.
Inschrijven via intzeeuws@scez.nl.
Meer informatie www.scez.nl onder streektalen
Gedichtenwedstrijd
De gedichtenwedstrijd loopt goed. Er zijn ondertussen al
30 gedichten ingestuurd. Wilt u ook meedoen, stuur dan
voor 31 augustus uw Zeeuwse gedicht in. Meer informatie
en het reglement vindt u op de website van de SCEZ www.
scez.nl
Folklore
In de volgende afleveringen van Nehalennia komt de
nieuwe rubriek Folklore ruimschoots aan bod. Ons
geïnteresseerd lid Sjaak Herman attendeerde ons op het
onderstaande artikel. Waarvoor dank. Ook zijn we de
samensteller, Gerard van de Velde, erkentelijk voor de
toestemming die hij gaf zijn bijdrage te mogen publiceren.
Waar eens de tijd stilstond
Midden in het mooie polderland van de Tienhonderd
Polder (ten noorden van Cadzand), daar vinden we dit
plekje dat teruggaat tot de jaren 1700. 't Was of de tijd
daar had stilgestaan. Wat weiland, een groöten 'of enkele
fruitbomen en op het einde een stukje bouwland. En langs
de hoskant wat pruimenbomen. Dit alles werd omzoomd
door een oude meidoorndoge waarin de negelantiers
weelderig groeiden. Tijdens de bloei van die meidoorns in
het voorjaar, was het hier wel heel mooi met al die rêêsems
van overhangende bloemtrossen die men van verre rees
goed kon ruiken. D'n doge sturmt zeiden de mensen dan
op Kerzand. In de zomer sierden de haagroosjes dit alles
met een bloesempracht. Vanaf de duinen was men met
dit boeltje verbonden via een zandpaadje, 't Dunenpadje.
Altijd waren er nieuwsgierige zeeveugels met hun ge
schreeuw.
"Waar eens 't gekrijs der meeuwen
Ook was men met de menne verbonden met de Tienhon
derdste Middenweg. Daar was een zandpad naast. Deze
zandpaadjes werd elk jaar, vóór Kerstmis, van nieuw zand
voorzien door de strangewerkers. Het baantje dat voor het
huis en de bakkeete liep en dat het plekje met het duun-
padje verbond, werd ddoor de mensen zelf bestrooid met
schelpen van het strange. Maar het pad van d'n 'of daarop
werden alleen maar mosselschelpen uitgestrooid.
Aan de zonnekant van dit huis en de bakkêêtevinden
we twee schuiframen met glasroeden, die voor daglicht
zorgden in het huiskamertje. Hiernaast is de huisdeur,
verdeeld ineen boven- en onderdeure. Elke met een klienke.
's Avonds deed men de deur dicht met een grendel. De
kozijnen evenals de deurewaren donkergroen geverfd. De
raamroeden en de stofverf daarentegen waren wit, maar
de dakgoot was weer groen geverfd. De rode dakpan
nen staken van verre mooi af tegen de op de achtergrond
dominerende groenen duingordel. De gevel bestond uit
met de hand gevormde stenen, gebakken in een veldoven.
Als specie gebruikte men in die jaren de tweede steeke
kleigrond met wat schelpkalk erdoor verwerkt. Voor het
fundament diende een vleilaag met slechts een drietal
lagen van grouwsteen.
De vloer van dit huiskamertje bestond uit rode plavuizen.
De ramen kon men sluiten met binnenblinden. Midden
voor één der kamerramen stond altijd een eettafel met
de scheuteldoek erop. Aan de lange kant van de tafel was
altijd de schuuve te vinden. Daarin bewaarde men altijd
het broodmes en de sauselepel. Aan het hoofdeinde van
de huiskamer was de schouwe met ervoor de buuzeka-
chel. Rondom de schouwe was defóöie met een mooi oud
schouwstel (oude vazen) erop. Aan de boezem van de
schouwe en rustend op defóöie, hing de spiegel. Tegen de
achtergevel van dit huiskamertje, was het schutsel. Het
kamertje was twee bedstees en 'n spinde (legkast) breed.
Elke bedstee was voorzien van de nodige beddenplanken
en sponde. Aan het voeteneinde was de kribbe, aan het
hoofdeinde het brede boord. Onder elke bedstee was een
keldertje van ca 60 cm diep. Daarin bewaarde men de
aardappels in de winter. Dit alles werd afgesloten met twee
bedsteedeuren.
Na de jaarlijkse schoonmaak werden de muren van de
bedstees met witkalk opnieuw gekalkt. Die kluitkalk kocht
men bij de metselaar.
Het schutsel, de zolder en de blinden evenals de losse lad-
