"T
:,lï
^K/lf
Nehalennia zomer 2015 nr. 188
daar op de lagere school. Al heel jong vond ik tekenen erg
leuk. Op school kreeg je ook tekenen, maar daar moest
je alleen naar voorbeeld tekenen, dus dat was eigenlijk
weinig inspirerend. Maar na schooltijd kon ik me thuis
helemaal uitleven. Tekenen werd mijn lust en mijn leven.
En tekenen ben ik altijd blijven doen, tot op de dag van
vandaag.
En verder
Na de lagere school mocht ik naar de vakschool voor
meisjes om de driejarige vooropleiding te volgen. Daarna
kon je dan nog de vierjarige opleiding voor lerares doen.
Maar zover is het niet gekomen, vader vond het welletjes
zo. Er moest gewerkt worden! Eigenlijk had ik graag naar
de kunstacademie gegaan, maar in het Ellewoutsdijk van
toen: naar de kunstacademie, geen sprake van!!!! Ook had
ik wel graag verpleegster willen worden, maar vader zei:
'Dat is toch niks! Dan mö je mie zeêkpotten van 'n aar
loópe! Een baantje op de bank is vee beter voe joe, lekker
makkelijk en schoon wérk.' Dus werd het de bank.
Maar met je creatieve uitingen was het toen gedaan?
Nee, in geen geval. Vanaf mijn twaalfde kreeg ik, als lid
van de muziekvereniging 'Scheldegalm', accordeonles
van Chris Platschorre. Elk jaar was er van de muziekver
eniging een toneeluitvoering. Ik speelde daarin mee en
illustreerde vanzelfsprekend de programma's.
Ja, illustreren is een van je favoriete bezigheden.
Halverwege de jaren zeventig was een collega van Jan van
het Goese Lyceum hier op visite. Het was de kunstschilder
en musicus Gerard Menken uit Kloetinge. Hij zag mijn
werk en vond het mooi, maar hij zei: 'Jij moet bij mij op
les komen.' En dat heb ik gedaan, op zaterdagmorgen. Ik
heb daar een heel gedegen tekenopleiding gevolgd. Toen
de kinderen wat groter werden beperkte dat tekenen en
schilderen zich niet alleen tot de zaterdagmorgen, maar
ging ik ook thuis aan de slag. Langzamerhand heb ik
mijn eigen stijl ontwikkeld. En het ging goed, zelfs zo dat
ik mijn werk vanaf 1981 ook ging exposeren op diverse
plaatsen. Ik ontwierp ook wandpanelen en wandkleden.
Zo hangt er o.a. een gedachtenispaneel van mij in Scha-
rendijke en Brielle.
Inmiddels heb ik al heel wat werk van jou gezien en bewon
derd. Je hebt een heel eigen, herkenbare, kleurige stijl. Als
ik een omschrijving van jouw stijl zou moeten formuleren
zou ik kiezen voor 'geabstraheerd realisme'. Kun je je daar
in vinden?
Ja, dat is wel goed gezegd. Ik probeer in mijn werk de kern
weer te geven, zonder mij te verliezen in details. Ik probeer
het wezenlijke weer te geven in kleuren, lijnen en vormen,
zodat het boven de concrete werkelijkheid uitstijgt. Zo
ontstaat bij het beschouwen een gevoel dat universeel is.
Je vertelde eerder al datje toneelspeelde. Welke rol speelde
toneel in jouw leven?
Ja, ik speelde jarenlang verschillende rollen in de toneel
groep 'Heer Hendrik'. In 1983 moest ik om gezondheids
redenen mijn lidmaatschap helaas opzeggen. Echter, de
drang om toneel te spelen bleef. Na verloop van tijd nam
ik het initiatief om met buurtleden weer op de planken te
staan. Zo ontstond de toneelgroep 'Ad hoe'. Ik schreef daar
de stukken voor en voerde de regie. Ik speelde ook mee.
Het bijzondere van die toneelstukken was, dat ze geschre
ven waren in het dialect van de Zak van Zuid-Beveland.
De groep verzorgde opvoeringen in heel Zeeland en ver
daarbuiten. We waren heel succesvol. In 2005 overleden
twee spelers. De groep is daarna opgeheven.
Je schreef ook verhalen in dialect en ging die vertellen. Het
bijzondere vind ik altijd dat jij die verhalen helemaal uitje
hoofd vertelt. Het lijkt dan net of je ze ter plekke bedenkt.
Ja, met die verhalen had ik veel succes en nog op avon
den van verenigingen en tijdens allerlei bijeenkomsten.
Tegenwoordig treed ik met mijn man Jan op, wel 25 keer
per jaar. Jan vertelt dan allerlei wetenswaardigheden en
ik draag dan mijn verhalen voor. De mensen blijven dat
maar leuk vinden.
Het dialect heeft je hart gestolen. Wat vind je bijzonder aan
dialect?
Ja, het is immers je moerstaal. En daarin kun je je gevoe
lens veel beter uiten dan in het Algemeen Nederlands. Er
zijn gezegden en uitdrukkingen in het Zeeuws, die niet
eens in het Nederlands vertaald kunnen worden. Als je
dat toch probeert, krijg je een heel slap aftreksel van wat je
bedoelt of krijgt het een andere betekenis.
35
Jopie Minnaard-Verheijke
