De oude kiekplaete was voor sommige inzenders geen pro bleem. Zeven personen zagen het goed: het was een groen temolen uit vroeger jaren. Jan Lauret schreef: een bonenmo len. Ook goed, maar er werden diverse produkten door dat molentje gemalen. Of is het: in dat molentje gemalen? Na loting kwam Kees Heule als prijswinnaar bovendrijven. Van harte gefeliciteerd en de boekenbon van twintig euro is al onderweg. De nieuwe Kiekplaete staat op de foto groot afgebeeld. Wie helpt ons aan het goede antwoord? We zijn benieuwd. Mw. Bep Beerenpoot-Franse bekeek met veel belangstel ling de nieuwjaarskaart op de omslag van Nehalennia 184. Daarop stond een varkentje afgebeeld. Ze vraagt zich af, waarom er op veel oude nieuwjaarskaarten varkentjes zijn afgebeeld. Net als de klavertjes vier en de hoefijzers op deze kaarten van voor de oorlog, was het varkentje een symbool voor geluk en voorspoed. In de periode vlak na 1900 kwamen deze kaarten massaal op de Nederlandse markt. Ze waren voornamelijk in Duitsland gedrukt. Varkens? Ja, want een varken achter het huis in een hok vetmesten, was een goede investering om de winter door te komen. Varkensvlees in een ton, vat of pot, was een ge weldige voedselreserve. Niet alleen voor de werkmensen, maar ook voor de burgers en boeren. En denk eens aan het spaarvarken. Dat op verjaardagen van kinderen en op Nieuwjaarsdag "gespekt" werd. Eigen lijk ook een reserve voor latere tijden. Een vette spaarpot gaf ook welvaart. We ontvingen een foto met dit beeldje. Elet is niet zo oud. Omstreeks 1940. Hierop staan ook een klavertje vier en een hoefijzer afgebeeld. Wie weet bij welke gelegenheden zulke beeldjes cadeau werden gegeven? Graag reactie. De oude Kiekplaete. De nieuwe Kiekplaete.

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2015 | | pagina 42