Noermond Op Schouwen zijn bij slot Moermond te Renesse, dat in de 13de eeuw in bezit was van het geslacht Van Renesse, in de jaren vijftig en zestig eveneens opgravingen verricht, aanvankelijk in 1956 door de ROB onder leiding van H. Halbertsma en Renaud, en in 1964 door de toenmalig pro vinciaal archeoloog J.A. Trirnpe Burger. Het kasteel is in drie fasen gebouwd, dit vanwege verwoestingen als gevolg van diverse conflicten. Figuur 3 toont de fundamenten uit de eerste fase. Het betreft een veelhoekige ringmuur van 60 m in diameter. Het huidige gebouw is in 1513 en later gebouwd (fase 3). Sint-Maartensdijk Op het eiland Tholen heeft Renaud in de tweede helft van de jaren zestig de resten opgegraven van het kasteel van Sint-Maartensdijk, ook bekend als het Hof van Sint- Maartensdijk. Dit kasteel was in de 15de eeuw in bezit van de heren Van Borsele. In 1434 verbleef ook Jacoba van Beieren op dit kasteel. Op figuur 4 zijn Renaud met zijn vrouw te zien, onder een paraplu, tussen de fundamenten. Hij heeft de hoofdburcht, de voorburcht, de gracht en de stoeterij ten westen van de voorburcht in kaart gebracht. In 2002-2003 heeft het archeologisch bedrijf ArcheoMedia verder onderzoek verricht naar de stoeterij. Er zijn slechts enkele waarnemingen verricht. In 1993 heeft H. Hendrikse van het voormalig Provinciaal Depot voor Bodemvondsten (PDB) met mevr. L.C.J. Gold- schmitz-Wielinga van de Archeologische Werkgemeen schap Nederland (AWN) een natuurstenen fundering opgemeten en in 2009 heeft de Stichting Cultureel Erfgoed Zeeland (SCEZ) na een vondstmelding een bakstenen fun dering van het kasteel in een sloot gedocumenteerd. Deze bleek maar liefst 3,20 m breed te zijn. Het kasteel is na de Franse tijd in 1820 gesloopt. Voorlopig is het een beschermd archeologisch monument en liggen de resten nog in de bodem; deze kunnen dus ooit nog eens worden gedocumenteerd. Westhove Als we weer terugkeren naar Walcheren, ligt tussen Dom burg en Oostkapelle kasteel Westhove. Het is in de 13de eeuw gebouwd en was in de middeleeuwen de residentie voor de abten van de abdij van Middelburg. In 1976 is on der de wetenschappelijke leiding van Trimpe Burger een archeologisch onderzoek uitgevoerd. Uit de opgravingste kening van assistent-provinciaal archeoloog B. Oele blijkt dat er meerdere fasen in het muurwerk te herkennen zijn. Er zijn slechts enkele originele elementen uit de middel eeuwen bewaard gebleven. De meeste elementen van het huidige kasteel dateren uit de 17de/18de eeuw. Sluis In West Zeeuws-Vlaanderen bevonden zich aan weerszij den van het Zwin het grote en het kleine kasteel van Sluis. Het grote kasteel is mogelijk al aan het eind van de 13de eeuw gebouwd ter bescherming van de stad Sluis en ter controle van de handelsvaart over het Zwin naar Brugge. Het was in de middeleeuwen in bezit van de graven van Vlaanderen. H.E. Barnstadt vervaardigde in 1760 van het grote kasteel een plattegrondtekening en tevens zij-aanzichten van onderdelen van het kasteel (fig. 5). Het kasteel is waar schijnlijk het belangrijkste kasteel van het huidige Zeeland geweest, dat blijkt ook wel uit de afmetingen (75 bij 66 m) en het aantal torens (12), maar het is nooit archeologisch onderzocht. Fig. 3. Dertiende-eeuwse funderingsresten van slot Moermond (fase 1bij Renesse (foto RCE; beeldbank Zeeuws Archeologisch Archief, SCEZ). Fig 3b. Slot Moermond anno 2011 (foto H.M.D. Dekker). Fig. 4. Renaud en echtgenote, veilig onder de paraplu tussen de fundamenten van het Hof van Sint-Maartensdijk (Beeldbank Zeeuws Archeologisch Archief, SCEZ).

Tijdschriftenbank Zeeland

Nehalennia | 2015 | | pagina 6